Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. przewiduje prawo obywateli do zabezpieczenia społecznego w razie wystąpienia określonych w art. 67 ryzyk socjalnych. Jednym z nich jest pozostawanie bez pracy nie z własnej woli, przy braku innych środków utrzymania. Należy uznać, że w ten sposób określone zostało w ustawie zasadniczej ryzyko bezrobocia. Ochrona przed jego skutkami realizowana jest formami przewidzianymi przez ustawodawcę, przede wszystkim poprzez zasiłek dla bezrobotnych. W opracowaniu przedstawiono przesłanki, których spełnienie przesądza o możliwości korzystania z prawa do zabezpieczenia społecznego w razie pozostawania bez pracy. Odniesiono się także do kwestii charakteru prawnego zasiłku dla bezrobotnych. Wskazano również na związek między sposobem realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego a bezpieczeństwem socjalnym obywateli.