Myśl bł. Elżbiety od Trójcy Świętej na temat życia pozagrobowego wpisuje się w doktrynę Kościoła z początku XX wieku. Z jednej strony ta Karmelitanka często mówi o raju w jego symbolice biblijnej, aby opisać życie wieczne. Z drugiej zaś mówi ona o Niebie jako synonimie Boga i eschatologicznego szczęścia. Ten artykuł pragnie ukazać esencjalne elementy każdej z tych rzeczywistości określanych jako Niebo bądź Raj, oraz pokazać jak one prowadzą do pojęcia wieczności, której centrum jest sam Bóg.