W niektórych publikacjach pojawia się teza o radykalnej zmianie poglądów Josepha Ratzingera, jaka miała przekształcić progresywnego teologa w konserwatywnego strażnika wiary. Niektórzy próbują mówić o dwóch Ratzingerach, a także łączyć tę zmianę z objęciem urzędu biskupiego czy też podjęciem obowiązków prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Inni stawiają tezę o wyraźnej ewolucji J. Ratzingera związanej z wydarzeniami roku 1968. Zdaniem autora artykułu w latach 1965–1966 mógł dokonać się pewien rozwój teologii Ratzingera w odniesieniu do kwestii odnowy Kościoła. Ta hipoteza badawcza została skonfrontowana z tekstami niemieckiego teologa. W pierwszej części artykułu ukazane zostało bolesne doświadczenie Ratzingera, który już pod koniec Soboru Watykańskiego II spotyka się z błędną recepcją zamysłu i dokumentów soboru. W drugiej części poddany został analizie problem odnowy fałszywej, powierzchownej, dalekiej od intencji soboru i samego Ratzingera. Następnie zbadane zostały kryteria autentycznej odnowy formułowane przez niemieckiego teologa we wspomnianych latach. Problem rozróżnienia między odnową autentyczną a fałszywą wydaje się dzisiaj szczególnie aktualny.