
Pandemia wirusa SARS-CoV-2, z którym cały świat mierzy się od niemal roku, powoduje negatywne skutki w każdej dziedzinie życia. Oprócz oczywistego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego, niesie za sobą poważne konsekwencje dla gospodarki i stosunków społecznych, w tym również rodzinnych. Dobrze funkcjonujące państwo musi w takich okolicznościach reagować, oferując obywatelom i rodzinom konkretną pomoc. Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza działań rządu polskiego podejmowanych na rzecz rodziny w czasie epidemii koronawirusa. Ponieważ jednak epidemia cały czas trwa, podjęte rozważania ograniczają się do działań rządu podejmowanych podczas tzw. pierwszej fali koronawirusa, jaka miała miejsce wiosną i latem 2020 r. Celem tej analizy jest udzielenie odpowiedzi na dwa zasadnicze pytania: jakie działania podjął polski rząd na rzecz polskiej rodziny dotkniętej epidemią COVID-19? Oraz czy w praktyce te działania stanowią realną pomoc dla polskich rodzin? Analiza ta jest przeprowadzona w oparciu o trzy konkretne formy pomocy; są to: dodatkowy zasiłek opiekuńczy, działania dotyczące pomocy alimentacyjnej oraz szczególne wsparcie dla ofiar przemocy w rodzinie.