Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich

Online First

Artykuły

Wykluczenie bonum coniugum w doktrynie i orzecznictwie Roty Rzymskiej

DOI: https://doi.org/10.32077/bskp.8699  [Google Scholar]
Opublikowane: 20.07.2024

Abstrakt

Wprowadzenie w kan. 1055 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. wzmianki o ukierunkowaniu małżeństwa ku dobru małżonków stanowi uwieńczenie długiego procesu, w którym znaczącą rolę odegrał Sobór Watykański II, przede wszystkim konstytucja duszpasterska Gaudium et spes. W dokumencie tym podkreślono, że małżeństwo skierowane jest ku bonum coniugum ze swojej natury, a więc z zamysłu Stwórcy wobec owej wspólnoty życia i miłości mężczyzny i kobiety. Pozwoliło to przyjąć, że istotą tego dobra jest wzajemne obdarowanie się sobą przez małżonków. W odkryciu tym nie bez znaczenia pozostaje również wkład doktryny i orzecznictwa Roty Rzymskiej, gdzie dostrzeżono, iż jednym z istotnych elementów instytucji małżeństwa (zawartym w pojęciu ius ad commmunionem vitae) jest skierowanie tego związku ku dobru małżonków.

Treść prawną pojęcia bonum coniugum należy upatrywać w tym, co Bóg zamierzył w stosunku do mężczyzny i kobiety związanych małżeństwem. Przedmiotem wykluczenia dobra małżonków jest skierowanie małżeństwa ku temu dobru.

Wykluczenie pozytywnym aktem woli bonum coniugum in principio suo (jako istotnego elementu małżeństwa) skutkuje nieważnością tego związku (kan. 1101 § 2).

W dowodzeniu wykluczenia dobra małżonków (in principio suo) stosuje się trzy „klasyczne” dowody, jak w stosunku do każdej formy symulacji.

Bibliografia

  1. Bertolini, Giacomo. 2009. „La simulazione totale fra esclusione del bonum coniugum e della sacramentalità.” W La giurisprudenza della Rota Romana sul consenso matrimoniale (1908-2008), red. Associazione Canonistica Italiana, 105-57. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  2. Bonnet, Piero A. 1996 „L’esenza del matrimonio e il bonum coniugum.” W Il „bonum omugum” nel matrimonio canonico, red. Giuseppe Ricciardi, 89-135. Città del Vaticano: Libreria Editrie Vaticana. [Google Scholar]
  3. Errázuriz, Carlos J. 2010. „Il senso e il contenuto essenziale del bonum coniugum.” Ius Ecclesiae 3:573-89. [Google Scholar]
  4. Giacchi, Orio. 1981. „L’esclusione del matrimonium ipsum. L’esclusione delo ius ad vitae communionem.” W Chiesa e Stato nella esperienza giuridica (1933-1980). Studi raccolti e presentati da O. Fumagalli Carulli, t. 1, 360-81. Milano: Giuffrè Editore. [Google Scholar]
  5. Góralski, Wojciech. 2000a. „Bonum coniugum w kan. 1055 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Geneza i historia.” W Plenitudo legis dilectio. Księga pamiątkowa dedykowana prof. Bronisławowi W. Zubertowi z okazji 65. rocznicy urodzin, red. Antoni Dębiński, i Elżbieta Szczot, 305-28. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  6. Góralski, Wojciech 2000b. „Znaczenie prawne zwrotu bonum coniugum kan. 1055 § 1 KPK.” Ius Matrimoniale 5:43-62. [Google Scholar]
  7. Góralski, Wojciech. 2007. Studia nad małżeństwem i rodziną. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]
  8. Góralski, Wojciech. 2010a. Dobro małżonków a istotne obowiązki małżeńskie. Istotne obowiązki małżeńskie wynikające ze skierowania małżeństwa ku dobru małżonków i ich ochrona prawna w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]
  9. Góralski, Wojciech. 2010b. „Niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich dotyczących bonum coniugum w świetle wyroku Roty Rzymskiej z 26 listopada 1992 roku.” Ius Matrimonile 15:155-70. [Google Scholar]
  10. Góralski, Wojciech. 2014. „Sędziowska ocena dowodów na przykładzie wyroku Roty Rzymskiej c. Defilippi z 26 lutego 2009 r. (Incapacitas assumendi, exclusio boni sacramenti, exclusio boni coniugum).” Ius Matrimoniale 25, nr 4:5-25. [Google Scholar]
  11. Hervada, Javier. 2000. Studi sull’essenza del matrimonio. Milano: Giuffrè Editore. [Google Scholar]
  12. Kraiński, Wiesław. 2011. „Bonum coniugum i jego wykluczenie w doktrynie i orzecznictwie Roty Rzymskiej.” Ius Matrimoniale 16:99-116. [Google Scholar]
  13. Leszczyńki, Grzegorz. 2003. „Pojęcie bonum coniugum w prawie małżeńskim Kościoła.” Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 32:101-15. [Google Scholar]
  14. Navarrete, Urbano. 1986. I beni del matrimonio: elementi e proprietà essemziali. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  15. Pastwa, Andrzej. 2016. Dobro małżonków. Identyfikacja elementu ,,ad validitatem” w orzecznictwie Roty Rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  16. Pompedda, Mario F. 1985. „Incapacità di natura psichica.” W Matrimonio canonico fra tradizione e rinnovamento, red. Adolfo Loghitano, 133-48. Bologna: Edizioni Dehoniane. [Google Scholar]
  17. Pompedda, Mario F. 1993. Annotazioni sul diritto matrimoniale canonico. Milano: Giuffrè. [Google Scholar]
  18. Pompedda, Mario F. 1998. „Il discorso pronunciato durante l’udienza dal Santo Padre del Tribunale della Rota romana il 18 gennaio 1998.” L’Osservatore Romano (19.01.1998), 2-3. [Google Scholar]
  19. Sztychmiler, Ryszard. 1983. Doktryna Soboru Watykańskiego II. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  20. Villeggiante, Sebastiano. 1996. „Il bonum coniugum nella giurisprudenza canonica postconciliare.” W Il ,,bonum coniugum” nel matrimonio canonico, red. Associazione canonistica Italiana, 155-212. Città del Vaticano: Liberia Editrice Vaticana. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.

Inne teksty tego samego autora

1 2 3 > >>