Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer
Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich

Vol. 34 No. 37 (2024)

Articles

Canonical and Legal Aspects of the Office of Provincial in a Religious Institute, with Special Reference to the Law of the Order of Preachers

DOI: https://doi.org/10.32077/bskp.8461  [Google Scholar]
Published: 2024-06-11

Abstract

The Author of this study presents the office of the provincial. As a starting point he took the issue of the ordinariate and the higher superior of a religious order to be discussed. He characterized the office of the provincial on the basis of the law of the Order of Preachers (Dominicans). Among the topics covered were: the relationship of the provincial to the ordinary of the place, authority in the Dominican Order, the basic powers of the office of the provincial, the requirements for a candidate for provincial, and the functioning of the provincial during the provincial chapter.

References

  1. Andrés, Domingo J. 1984. Il diritto dei religiosi, commento al Codice. Roma: Ediurcla. [Google Scholar]
  2. Aymans, Winfried, i Klaus Mörsdorf. 1991. Kanonischest Recht. Lehrbuch aufgrund des Codex Iuris Canonici. T. 1: Einleitende Grundfragen. Allgemeine Normen. Padeborn–Munchen–Wien–Zurich: Ferdinand Schoningh. [Google Scholar]
  3. Bar, Joachim R. 1986. Poradnik kanonicznego prawa zakonnego. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej. [Google Scholar]
  4. Bar, Joachim R., i Julian Kałowski. 1985. Prawo o instytutach życia konsekrowanego. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej. [Google Scholar]
  5. Bogdan, Franciszek. 1977. Prawo instytutów życia konsekrowanego. Nowe prawo zakonne. Poznań–Warszawa: Pallottinum. [Google Scholar]
  6. Bogdan, Franciszek. 1988. Prawo instytutów świeckich i stowarzyszeń życia apostolskiego. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  7. Calabrese, Antonio. 2011. Instituti di vita consecrata e societá di vita apostolica. Cittá del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  8. Chiappetta, Luigi. 2011. Il Codice di diritto canonico. Commento giuridico-pastorale. T. 1: Libri I–II, wyd. 3. Roma: Edizione Dehoniane Bologna. [Google Scholar]
  9. Chrapkowski, Arnold, i Józef Krzywda. 2006. „Kan. 596.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. II/2: Księga II. Lud Boży, Cz. III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, red. Józef Krukowski, 28-30. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  10. De Paolis, Velasio, i Andrea D’Auria. 2008. Le Norme Generali. Commento al Codice di Diritto Canonico. Libro Primo. Cittá del Vaticano: Urbaniana University Press. [Google Scholar]
  11. De Paolis, Velasio. 2010. La vita consecrata nella Chiesa. Venezia: Marcianum Press. [Google Scholar]
  12. Dudziak, Jan. 2002. Prawo kanoniczne. T. 1: Normy ogólne. Tarnów: Biblos. [Google Scholar]
  13. Dzierżon, Ginter. 2012. Powierzenie urzędu kościelnego przez wybór. Komentarz do regulacji zawartych w Księdze I Kodeksu Prawa Kanonicznego. Kraków: Homo Dei. [Google Scholar]
  14. Gambari, Elio. 1998. Życie zakonne po Soborze Watykańskim II. Tł. Jan Efrem Bielecki. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych. [Google Scholar]
  15. García Martín, Julio. 2015. Le normi generali del Codex Iuris Canonici, wyd. 6. Venezia: Marcianum Press. [Google Scholar]
  16. Gerosa, Libero. 1999. Prawo Kościoła. Tł. Ireneusz Pękalski. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  17. Henseler, Rudolf, i Dominicus M. Meier. 1985. „Kan. 586.” W Münstericher Kommentar zur Codex Iuris Canonici, red. Klaus Lüdicke. T. 3. Ad. 586. Essen: Ludgerus Verlag. [Google Scholar]
  18. Jone, Heribert. 1950. Commentarium in Codicem Iuris Canonici. T. 1. Paderborn: F. Schöningh. [Google Scholar]
  19. Krukowski, Józef. 1985. Administracja w Kościele. Zarys kościelnego prawa administracyjnego. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL. [Google Scholar]
  20. Krukowski, Józef. 2011. Prawo administracyjne w Kościele. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]
  21. Labandeira, Eduardo. 1994. Trattato di diritto amministrativo canonico. Milano: Giuffrè. [Google Scholar]
  22. Lewandowski, Paweł. 2015. Kompetencje biskupa diecezjalnego dotyczące środków społecznego przekazu w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i polskim pokodeksowym ustawodawstwie partykularnym. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos. http://hdl.handle.net/20.500.12153/3464 [Google Scholar]
  23. Lewandowski, Paweł. 2016. „Troska biskupa diecezjalnego o godziwe utrzymanie duchownych.” Kościół i Prawo 5(18), nr 1:53-76. http://dx.doi.org/10.18290/kip.2016.5.1-4 [Google Scholar]
  24. Lewandowski, Paweł. 2022. „Wezwanie duchownych do prostoty życia według ustawodawstwa powszechnego i partykularnego w Polsce.” W „Bądź mężny i mocny” Materiały z konferencji i uroczystości wręczenia Księgi Jubileuszowej Księdzu Profesorowi Mirosławowi Sitarzowi, red. Agnieszka Romanko i Paweł Lewandowski, 27-36. Lublin: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. https://repozytorium.kul.pl/handle/20.500.12153/3468 [Google Scholar]
  25. Michowicz, Przemysław. 2019. Pozakanoniczna odpowiedzialność wyższego przełożonego zakonnego. Analiza problematyki w odniesieniu do polskiego ustawodawstwa i orzecznictwa. Kraków: Scriptum. [Google Scholar]
  26. Pastuszko, Marian. 1999. Sakrament pokuty i pojednania. Kielce: Jedność. [Google Scholar]
  27. Pawluk, Tadeusz. 1985. Prawo kanoniczne według kodeksu Jana Pawła II. T. 1: Zagadnienia wstępne i normy ogólne. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne. [Google Scholar]
  28. Pawluk, Tadeusz. 2010. Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. T. 2: Lud Boży jego nauczanie i uświęcenie. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne. [Google Scholar]
  29. Pinto, Pio V. 2001. Commento al Codice di Diritto Canonico. Cittá del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana. [Google Scholar]
  30. Primetshofer, Bruno. 1983. „Die Religiosenverbände.” W Handbuch des katholischen Kirchenrechts, red. Joseph Listl, Hubert Müller, i Heribert Schmitz, 487-511. Regensburg: Verlag Friedrich Pustet. [Google Scholar]
  31. Primetshofer, Bruno. 2003. Ordensrecht, auf der Grundlage des CIC 1983 und des CCEO unter Berücksichtigung des staatlichen Rechts der Bundesrepublik Deutschlans, Österreich und der Schweiz. Freiburg im Breisgau: Rombach. [Google Scholar]
  32. Przytulski, Mateusz. 2022. „Statut Prowincji Polskiej Zakonu Braci Kaznodziejów – miejsce w prawie Zakonu i zarys historyczny.” Sympozjum 43, nr 2:193-210. https://doi.org/10.4467/25443283SYM.22.020.17388 [Google Scholar]
  33. Przytulski, Mateusz. 2023. „Dysymulacja czy zaniedbanie – o zaniechaniu reakcji władzy kościelnej na naruszenia prawa.” Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich XXXIII, nr 36:229-46. https://doi.org/10.32077/bskp.5309 [Google Scholar]
  34. Rincón-Pérez, Tomás, i Piotr Majer. 2023. „Kan. 588.” W Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, red. Piotr Majer, wyd. 2, 395-96. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  35. Rincón-Pérez, Tomás. 2023a. „Kan. 586.” W Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, red. Piotr Majer, wyd. 2, 394. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  36. Rincón-Pérez, Tomás. 2023b. „Kan. 673-677.” W Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, red. Piotr Majer, wyd. 2, 437-38. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  37. Ruf, Norbert. 1983. Das Recht der katolischen Kirche nach dem neuen Codex Iuris Canonici für die Praxis erläutert. Freiburg–Basel–Wien: Herder. [Google Scholar]
  38. Sebott, Reinhold. 1995. Ordensrecht. Kommentar zu den Kanones 573–746 des Codex Iuris Canonici. Frankfurt am Main: Verlag Josef Knecht. [Google Scholar]
  39. Skonieczny, Piotr. 2014a. „Kim jest proboszcz zakonny? O relacji między przełożonym zakonnym a proboszczem w parafii powierzonej instytutowi zakonnemu.” Annales Canonici 10:59-80. [Google Scholar]
  40. Skonieczny, Piotr. 2014b. „Umowa powierzenia parafii instytutowi zakonnemu: uwagi ogólne.” Poznańskie Studia Teologiczne 28:269-304. [Google Scholar]
  41. Skonieczny, Piotr. 2018. „Zamieszkanie w prawie kanonicznym. Założenia i ewolucja pojęcia.” Annales Canonici 14, nr 1:87-122. [Google Scholar]
  42. Skorupa, Ambroży. 2019. „Prowincjał, Przełożony prowincjalny, Przełożony prowincji.” W Leksykon Prawa Kanonicznego, red. Mirosław Sitarz, 2356-357. Lublin: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. [Google Scholar]
  43. Sobański, Remigiusz. 2003. „Kan. 134.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 1: Księga I. Normy ogólne, red. Józef Krukowski, 218-20. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  44. Socha, Hubert. 1983. „Die Gesellschaften des apostolischen Lebens.” W Handbuch des katholischen Kirchenrechts, red. Joseph Listl, Hubert Müller, i Heribert Schmitz, 519-25. Regensburg: Verlag Friedrich Pustet. [Google Scholar]
  45. Socha, Hubert. 1985. „Kan. 134.” W Münstericher Kommentar zur Codex Iuris Canonici, red. Klaus Lüdicke. T. 1. Ad. 134. Essen: Ludgerus Verlag. [Google Scholar]
  46. Żurowski, Marian. 1984. Problem władzy i powierzania urzędów w Kościele katolickim. Kraków: WAM. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.