Artykuł stanowi próbę prezentacji wyników pilotażowych badań dotyczących użycia agresji werbalnej w komunikacji nauczycielek z ich uczniami na przykładzie kreskówki dla dorosłych pt. Włatcy móch (2006–2011). W pierwszej kolejności w badaniu podjęto próbę określenia obszarów agresji słownej w wypowiedziach przedstawicielek grona pedagogicznego, aby później przyporządkować im konkretne wypowiedzi. W toku badania potwierdzono, że najczęstszymi obszarami dotkniętymi atakiem ze strony nauczycielek są: zachowanie uczniów, ich kompetencje, wygląd lub ewentualnie wyznanie. Napotkać można jednak także agresję w postaci gróźb oraz antydialogicznych uogólnień. Najmocniej rzucającym się jednak zjawiskiem są wyzwiska i obelgi skierowane pod adresem uczących się osób. Należy wskazać także na werbalnie agresywne zapożyczenia z języka niemieckiego. W dalszej części artykułu wskazano na relatywnie wysoki stopień potencjału słowotwórczego, jaki można zaobserwować w wypowiedziach obu pań. Ma to na celu wyrazić silniejszą emocję, a do całości dzieła wprowadzić element humoru i satyry, czyniąc go bardziej realistycznym.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.