W okresie późnogotyckim do wyposażenia wnętrza kościoła należało bardzo często bogato dekorowane cyborium. Większe kościoły polskie posiadały cyboria bądź w formie ażurowych wykuszy wkomponowanych w ścianę obok ołtarzy, bądź też w kształcie wieżyczek wolno stojących w prezbiterium lub nawie. Przedmiotem niniejszego artykułu jest cyborium z dawnego drewnianego (dziś już nie istniejącego) kościółka w Skalniku, przechowane w Muzeum Diecezjalnym w Przemyślu. Może być ono świadectwem żywych relacji artystycznych w dziedzinie snycerstwa późnogotyckiego pomiędzy Małopolską a terenami sąsiedniej Słowaczyzny