W średniowieczu na terenie Polski istniało sześć klasztorów klarysek. Były to Zawichost-Skała-Kraków, Wrocław, Stary Sącz, Gniezno, Strzelin i Kraków. Wszystkie zostały założone przez książąt i księżne panującej dynastii Piastów i hojnie obdarzone ziemią, licznymi przywilejami i immunitetami. Te fundacje klasztorne nie tylko zaspokajały potrzeby religijne i duchowe swoich patronów, ale pełniły także wyjątkową funkcję społeczną. Oferowały dziewczętom i kobietom schronienie, opiekę i, co było absolutnie wyjątkowe, edukację. Ponieważ liczba kobiet chcących wstąpić do wspólnoty zamkniętej znacznie przekraczała liczbę dostępnych miejsc, poszczególne zakony przyjmowały przede wszystkim nowicjuszki z rodzin królewskich, szlacheckich lub zamożnych. Zakon Św. Klary był szczególnie związany z dynastią Piastów. Szacuje się, że 39 członkiń dynastii wybrało klarystyńsko-franciszkański model życia monastycznego. Najwięcej księżnych przyciągało opactwo wrocławskie – łącznie siedemnaście. Podczas gdy Strzelin przyciągnął siedem, Kraków i Stary Sącz cztery, a Gniezno trzy, żadna nie wstąpiła do opactwa głogowskiego. Cztery (lub pięć) potomków dynastii wstąpiło do klasztorów klarysek za granicą. Na szczególną uwagę zasługuje klasztor w Starej Budzie, fundacja piastowska (Elżbieta Łokietkówna), która cieszyła się popularnością wśród Piastów śląskich. Spośród klarysek polskich pochodzenia piastowskiego osiemnaście zostało matkami przełożonymi, zazwyczaj sprawowały ten urząd dożywotnio. Beatyfikowano lub kanonizowano trzy księżne, które założyły w Polsce klasztory klarystek. Były to bł. Jolenta, św. Kunegunda i bł. Salomea.
Bibliografia
Czachorowska I., Klaryski wobec śląskiej dynastii piastowskiej, w: Święta Klara z Asyżu w 800-lecie urodzin, red. S. C. Napiórkowski i W. Koc Niepokalanów 1995. [Google Scholar]
Eistert K., Die Anfänge des Klarenklosters in Strehlen, „Archiv für schlesischen Kirchengeschichte” t. 15: 1957. [Google Scholar]
Jasiński K. , Franciszkańskie pochówki w: Zakony franciszkańskie w Polsce średniowiecznej, red. J. K ł o c z o w s k i, t. 1 cz. 2 i 3 Lublin 1982. [Google Scholar]
Kantak K., Franciszkanie polscy, t. 1 (1237-1517) Kraków 1937. [Google Scholar]
Kłoczowski J., Od pustelni do wspólnoty, Warszawa 1987. [Google Scholar]
Stoksik J., Powstanie i późniejszy rozwój uposażenia klasztoru klarysek w Krakowie w XII i XIV wieku, „Rocznik Krakowski” t. 35, 1961. [Google Scholar]
