Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

Vol. 12 No. 2 (2019)

Articles

Police Science as a Source of Modern Administrative Sciences

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2019.12.2-25  [Google Scholar]
Published: 2019-12-31

Abstract

It was the science of police (Ger. Polizeiwissenschaft) that first endeavoured to offer a comprehensive understanding of the organisation and operation of public administration. It stemmed from the cameralist doctrine which combined, in addition to administrative management, a broad and not-at-all systemic set of knowledge of economics, finance, statistics, demography, economic policy of the state, and even philosophy. While cameralism mainly put emphasis on economics and approached administrative issues only as a means of efficient fiscal and economic administration of the state, police science, which was under the influence of the law of nature, addressed the development of a system of methods and measures employed to shape the structure of public administration in the modern state.

References

  1. Baszkiewicz, Jan. 1998. Powszechna historia ustrojów państwowych. Gdańsk: Arche. [Google Scholar]
  2. Baszkiewicz, Jan. 1999. Władza. Wrocław: Ossolineum. [Google Scholar]
  3. Baszkiewicz, Jan. 2002. Francja nowożytna. Szkice z historii wieków XVII–XX. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie. [Google Scholar]
  4. Bazylow, Ludwik. 1985. Historia Rosji. Vol. 1. Warszawa: Ossolineum. [Google Scholar]
  5. Black, Jeremy. 1997. Europa XVIII wieku. 1700–1789. Warszawa: Wydawnictwo PIW. [Google Scholar]
  6. Capra, Carlo. 2001. “Urzędnik.” In Człowiek Oświecenia, ed. Michel Vovelle, 325–61. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen. [Google Scholar]
  7. Delamare, Nicolas. 1719–1722. Traité de la police. Oú l’on trouvera l’histoire de son etablissement, les fonctions et les prerogatives de ses magistrats. Vol. 1–4. Paris: Chez Pierre Cot. [Google Scholar]
  8. Fischer, Friedrich. 1784. Lehrbegriff sämtlicher Kameral und Polizei Rechte in Deutschland. Halle. [Google Scholar]
  9. Grodziski, Stanisław. 1998. Porównawcza historia ustrojów państwowych. Kraków: Universitas. [Google Scholar]
  10. Gromadzka–Grzegorzewska, Maria. 1985. Narodziny polskich nauk administracyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. [Google Scholar]
  11. Hof, Ulrich. 1995. Europa Oświecenia. Warszawa: Wydawnictwo Krag. [Google Scholar]
  12. Izdebski, Hubert. 1997. Historia administracji. Warszawa: Liber. [Google Scholar]
  13. Janicka, Danuta. 2002. Ustrój administracji w nowożytnej Europie. Zarys wykładu. Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa. [Google Scholar]
  14. Jung, Johann Heinrich. 1789. Grundlehre der Cameralwissenschsften. Heidelberg. [Google Scholar]
  15. Koranyi, Karol. 1966. Powszechna historia państwa i prawa. Vol. 3. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  16. Langrod, Jerzy. 1948. Instytucje prawa administracyjnego. Zarys części ogólnej. Vol. 1. Kraków: Wydawnictwo “Księgarnia Stefana Kamińskiego.” Leoński, Zbigniew. 2000. Nauka administracji. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  17. Leśnodorski, Bogusław. “Administracja w państwie burżuazyjnym. Czynniki rozwoju.” Państwo i Prawo 3–4:30–32. [Google Scholar]
  18. Longchamps de Berier, Franciszek. 1991. Założenia nauki administracji. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. [Google Scholar]
  19. Maciejewski, Tadeusz. 2002. Historia administracji. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  20. Malec, Dorora, and Jerzy Malec. 2000. Historia administracji i myśli administracyjnej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
  21. Moser, Johann Jacob. 1737–1753. Deutsches Staatsrecht. Tübingen. [Google Scholar]
  22. Oczapowski, Józef. 1882. Policyści zeszłego wieku i nowożytna nauka administracji. Warszawa: Drukiem S. Orgelbranda Synów. [Google Scholar]
  23. Pfeiffer, Johann Friedrich. 1789. Natürliche allgemeine Polizeiwissenschaft. Mainz. [Google Scholar]
  24. Pütter, Johann Stephan. 1754. Elementa Iuris publici germanici. Göttingen: Bossiegel. [Google Scholar]
  25. Rossig, Karl Gottlob. 1786. Lehrbuch der Polizeiwissenschaft. Jena. [Google Scholar]
  26. Salmonowicz, Stanisław. 1998. Prusy. Dzieje państwa i społeczeństwa. Warszawa: Książka i Wiedza. [Google Scholar]
  27. Sczaniecki, Michał. 1994. Powszechna historia państwa i prawa. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  28. Seidler, Grzegorz Leopold. 1983. “Koncepcja biurokracji w Oświeceniu.” Studia Nauk Politycznych 4 (64): 41–49. [Google Scholar]
  29. Seidler, Grzegorz Leopold. 1984. W nurcie Oświecenia. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie. [Google Scholar]
  30. Sobańska–Bondaruk, Melania, and Stanisław Lenard. 1999. Wiek XVI–XVIII w źródłach. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  31. Tarasow, Iwan.T. 1891. Uczebnik nauki policejskago prawa. Moskwa. [Google Scholar]
  32. Von Berg, Günther Heinrich. 1799–1809. Handbuch des Deutschen Polizeirechts. Götingen: Hannover. [Google Scholar]
  33. Von Justi, Johann Heinrich. 1756. Grundsätze der Polizei – Wissenschaft. Götingen: van den Hoeck. [Google Scholar]
  34. Von Justi, Johann Heinrich. 1758. Staatswirtschaft. Leipzig: Breitkopf. [Google Scholar]
  35. Von Sonnenfels, Joseph. 1765–1769. Grundsatze der Polizei – Handlungs und Finanzwissenschaft. Wien. [Google Scholar]
  36. Wąsowicz, Marek. 1998. Historia ustroju państw Zachodu. Warszawa: Liber. [Google Scholar]
  37. Wereszycki, Henryk. 1986. Historia Austrii. Wrocław: Ossolineum. [Google Scholar]
  38. Wolff, Christian. 1740–1754. Ius naturae et gentium metodo scientifico pertractatum. Berlin. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.