Artykuł zawiera wyjaśnienie bardzo doniosłej kwestii dotyczącej normalizacji stosunków między demokratyczną Polską i Kościołem katolickim w oparciu o umowę międzynarodową między Stolicą Apostolską a najwyższymi organami Państwa Polskiego, zwaną „konkordatem”. Wydarzenie to rozważane jest w aspekcie historycznym oraz współczesnych przemian politycznym wiodących od reżimu totalitarnego komunizmu do liberalnej demokracji, a jednocześnie od ateistycznego państwa opartego na wrogiej separacji do państwa świeckiego opartego na przyjaznej separacji. Artykuł zawiera omówienie następujących kwestii: 1) pojęcie i klasyfikacja konkordatów, 2) aksjologiczny i formalny wymiar ich zawierania między Stolicą Apostolską i Polską (1993–1998), 3) zgodność Konkordatu z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, 4) stabilizacyjna funkcja Konkordatu, 5) kwestie finansowe.