Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

Vol. 11 No. 1 (2018)

Articles

From Problems of Chain-Incitement

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2018.11.1-14  [Google Scholar]
Published: 2018-06-30

Abstract

The article concerns the admissibility of the construction of the so-called chain-incitement, what means the situation situation in which an instigator incites another person not to commit an act in the form of perpetration, but in the form of further incitement. The author considers this construction to be acceptable and justifies it. In addition, he analyzes a few basic specific issues related to chain-incitement.

References

  1. Andrejew, Igor. 1988. Podstawowe pojęcia nauki o przestępstwie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  2. Bojarski, Tadeusz. 2006. „Z problematyki współdziałania przestępnego.” W Przestępstwo – kara – polityka kryminalna. Problemy tworzenia i funkcjonowania prawa. Księga jubileuszowa z okazji 70. rocznicy urodzin Profesora Tomasza Kaczmarka, red Jacek Giezek, 85–96. Kraków: Zakamycze. [Google Scholar]
  3. Bojarski, Tadeusz. 2006. „Zagadnienia odpowiedzialności karnej za podżeganie i pomocnictwo w świetle poglądów Profesora Juliusza Makarewicza.” W Karnopolityczne koncepcje Profesora Juliusza Makarewicza – wczoraj i dziś (w 50 rocznicę śmierci), red. Ireneusz Nowikowski, i Paweł Strzelec, 29–40. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii CurieSkłodowskiej. [Google Scholar]
  4. Bojarski, Tadeusz. 2006. Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  5. Buchała, Kazimierz, i Leszek Kubicki. 1988. „Sprawstwo pośrednie w polskiej nauce prawa karnego i orzecznictwie sądowym.” Studia Prawnicze 1–2:175–190. [Google Scholar]
  6. Buchała, Kazimierz. 1994. „W sprawie tzw. sprawstwa pośredniego i pokrewnych form sprawstwa.” Przegląd Sądowy 3:3–11. [Google Scholar]
  7. Choduń, Agnieszka, i Maciej Zieliński. 2009. „Aspekty językowych granic wykładni.” W Stanowienie i stosowanie prawa podatkowego. Księga jubileuszowa Profesora Ryszarda Mastalskiego, red. Wiesława Miemiec, 93–105. Wrocław: Unimex. [Google Scholar]
  8. Cieślak, Marian. 1995. Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  9. Dębski, Ryszard. 1998. „O teoretycznych podstawach regulacji współdziałania przestępnego w kodeksie karnym z 1997 r..” Studia Prawno-Ekonomiczne 58:105–127. [Google Scholar]
  10. Giezek, Jacek. 2012. „Formy popełnienia przestępstwa.” W Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, red. Jacek Giezek, 115–196. Warszawa: Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  11. Kaczmarek, Tomasz. 2002. „Recenzja książki P. Kardasa, Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie.” Prokuratura i Prawo 6:93–106. [Google Scholar]
  12. Kaczmarek, Tomasz. 2007. „Kwestie sporne wokół tzw. niesprawczych form współdziałania przestępnego.” W Formy stadialne i postacie zjawiskowe popełnienia przestępstwa, red. Jarosław Majewski, 89–108. Toruń: Dom Organizatora. [Google Scholar]
  13. Kardas, Piotr. 2001. Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie. Kraków: Zakamycze. [Google Scholar]
  14. Kardas, Piotr. 2005. „Przypisanie przestępstwa a niesprawcze postaci współdziałania. Rozważania o przydatności konstrukcji obiektywnego przypisania w procesie ustalania podstaw odpowiedzialności karnej za podżeganie i pomocnictwo.” W W kręgu teorii i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, red. Leszek Leszczyński, Edward Skrętowicz, i Zbigniew Hołda, 197–226. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. [Google Scholar]
  15. Kardas, Piotr. 2016. „Art. 18.” W Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz do art. 1–52, red. Włodzimierz Wróbel, i Andrzej Zoll, 362–473. Warszawa: Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  16. Kulik, Marek. 2015. „Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 2014 r. (SK 35/12), OTK-A 2014, nr 7, poz. 74.” Studia Iuridica Lublinensia 4:175–190. [Google Scholar]
  17. Kulik, Marek. 2016. „Art. 18.” W Kodeks karny. Komentarz, red. Marek Mozgawa, 74–83. Warszawa: Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  18. Kulik, Marek. 2016. „Formy zjawiskowe.” W Prawo karne materialne, red. Marek Mozgawa, 364–394. Warszawa: Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  19. Liszewska, Agnieszka. 2000. „Podżeganie i pomocnictwo a usiłowanie.” Państwo i Prawo 6:51–62. [Google Scholar]
  20. Liszewska, Agnieszka. 2004. Współdziałanie przestępne w polskim prawie karnym. Analiza dogmatyczna. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. [Google Scholar]
  21. Liszewska, Agnieszka. 2007. „Problem zbiegu stadialnych postaci sprawczego współdziałania z dokonaniem podżegania i pomocnictwa.” W Formy stadialne i postacie zjawiskowe popełnienia przestępstwa, red. Jarosław Majewski, 51–74. Toruń: Dom Organizatora. [Google Scholar]
  22. Makarewicz, Juliusz. 1938. Kodeks karny z komentarzem. Lwów: Wydawnictwo Zakładu Narodowego Ossolińskich. [Google Scholar]
  23. Papierkowski, Zdzisław. 1966. „Sprawstwo pośrednie jako postać przestępstwa.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 3:47–57. [Google Scholar]
  24. Peiper, Leon. 1936. Komentarz do kodeksu karnego. Lwów: Leon Frommer. [Google Scholar]
  25. Rejman, Genowefa. 1962. „Granica między przygotowaniem a usiłowaniem podżegania i pomocnictwa.” Palestra 1:45–51. [Google Scholar]
  26. Rejman, Genowefa. 1999. „Sprawstwo, podżeganie i pomocnictwo.” W Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, red. Genowefa Rejman, 588–640. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  27. Sakowicz, Andrzej. 2015. „Art. 18.” W Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz do artykułów 1–31, red. Michał Królikowski, i Robert Zawłocki, 640–706. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  28. Spotowski, Andrzej. 1990. Funkcja niebezpieczeństwa w prawie karnym. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  29. Śliwiński, Stanisław. 1946. Polskie prawo karne materialne. Część ogólna. Warszawa: Gebethner i Wolff. [Google Scholar]
  30. Tokarczyk, Damian. 2017. Podżeganie w polskim prawie karnym. Studium z zakresu teorii i praktyki prawa karnego. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  31. Tyszkiewicz, Leon. 1964. Współdziałanie przestępne i główne pojęcia z nim związane w prawie polskim. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Adama Mickiewicza. [Google Scholar]
  32. Wąsek, Andrzej. 1977. Współsprawstwo w polskim prawie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  33. Wąsek, Andrzej. 1998. „Formy popełnienia przestępstwa.” W Prawo karne, red. Tadeusz Bojarski, 183–221. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. [Google Scholar]
  34. Wąsek, Andrzej. 2005. „Formy popełnienia przestępstwa.” W Oktawia Górniok, Stanisław Hoc, i Michał Kalitowski [i in.], Kodeks karny. Komentarz. T. I, 200–312. Gdańsk: Arche. [Google Scholar]
  35. Wolter, Władysław. 1934. Zarys systemu prawa karnego. Część ogólna. T. II. Kraków: Leon Frommer. [Google Scholar]
  36. Wolter, Władysław. 1947. Prawo karne. Warszawa: Gebethner i Wolff Wolter, Władysław. 1973. Nauka o przestępstwie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  37. Wolter, Władysław. 1974. „Problem usiłowanego podżegania lub pomocnictwa.” Państwo i Prawo 1:38–62. [Google Scholar]
  38. Zoll, Andrzej. 1995. „Podstawy teoretyczne regulacji współdziałania przestępnego w projekcie kodeksu karnego.” Państwo i Prawo 6:31–41. [Google Scholar]
  39. Zoll, Andrzej. 2006. „Czy podżeganie i pomocnictwo są postaciami zjawiskowymi przestępstwa.” W Przestępstwo – kara – polityka kryminalna. Problemy tworzenia i funkcjonowania prawa. Księga jubileuszowa z okazji 70. Rocznicy urodzin Profesora Tomasza Kaczmarka, red. Jacek Giezek, 713–726. Kraków: Zakamycze. [Google Scholar]
  40. Zoll, Andrzej. 2009. „Sprawstwo bez wykonania czynu zabronionego.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 2:175–183. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.