Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 12 Nr 2 (2019)

Artykuły

Kwalifikacja prawna sponsorship w prawie polskim

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2019.12.2-10  [Google Scholar]
Opublikowane: 31.12.2019

Abstrakt

Przedstawiony artykuł jest próbą ukazania, w jaki sposób instytucja sponsorship może być recypowana w polskim systemie prawnym. Sponsorship jest instrumentem prawnym ustanowionym głównie w krajach Ameryki Północnej. Jej celem jest subsydiarna pomoc w finansowaniu działalności charytatywnej Kościoła. Z analizy kwalifikacji prawnej instytucji sponsorship w polskim systemie prawnym wynika, że jest to instytucja niezdefiniowana w prawie. Nie można jej mylić ani z umową darowizny, ani umowy sponsoringu. Instytucja sposnsorship może być nowym sposobem finansowania instytucji charytatywnych w Polsce.

Bibliografia

  1. Adamus, Rafał. 2006. “Istota sponsoring.” Rejent 1:35–51. [Google Scholar]
  2. Conlin, Daniel C. 2001. “Sponsorship at the Crossroads.” Health Progress 4:20–23. [Google Scholar]
  3. Grabowski, Mariusz. 2013. Sponsoring. Kwalifikacja prawna. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  4. Huger, Bernard. C. 2001. “Canon Law Issues of Sponsorship, Governance Control and Alienation as they Relate to Catholic Church Entities in the United States: A Diocesan Attorney Perspective.” The Catholic Lawyer 1:19–26. [Google Scholar]
  5. Ignaczewski, Jacek. 2004. Umowy nienazwane. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  6. Kaleta, Paweł, and Francis Morrisey. 2018. “Sponsorship of Catholic Health Care and Other Apostolic Works in the Church.” Studia Canonica 2:509–40. [Google Scholar]
  7. Katner, Wojciech. J., ed. 2010. System Prawa Prywatnego. Vol. 9: Prawo zobowiązań – umowy nienazwane. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  8. Kealy, Robert. 1999. “Canonical Aspects of Catholic Identity in the Institutional Setting.” Canon Law Society of America Proceedings 61:195–209. [Google Scholar]
  9. Mahony, Rob. 1999–2000. “Statement on Proposition 22, Same-Sex Marriage Initiative.” Origins 29:465–67. [Google Scholar]
  10. Morrisey, Francis. G. 1999. “Catholic Identity in a Challenging Environment.” Health Progress 6:38–42. [Google Scholar]
  11. Morrisey, Francis. G. 2001. “Toward Juridic Personality.” Health Progress 82:27–31. [Google Scholar]
  12. Morrisey, Francis. G. 2011. “New PJP Model «A Leap of Faith».” Health Progress 2:68–70. [Google Scholar]
  13. Nyrgen, David. J. 2001. “Effective Governance in Complex Systems.” Health Progress 4:41–45. [Google Scholar]
  14. Radwański, Zygmunt, ed. 2008. System Prawa Prywatnego. Vol. 2: Prawo cywilne – część ogólna. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  15. Roche, James. 2010. Working Together: A Core Document for Sponsorship and Governance in Catholic. Guelph, ON: Catholic Health Corporation of Ontario. [Google Scholar]
  16. Romanowski, Michał. 2009. “Czy należy regulować umowy nienazwane?” Studia Prawa Prywatnego 2:121–31. [Google Scholar]
  17. Stecki, Leopold. 2000. Sponsoring. Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa. [Google Scholar]
  18. Stelmachowski, Andrzej. 1998. Zarys teorii prawa cywilnego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  19. Sznajder, Andrzej. 2000. “Wprowadzenie do sponsoringu.” Brief 6:40–41. [Google Scholar]
  20. Thornber, John. 2009. “A Selected Bibliography on Sponsorship.” In Public Juridic Persons in the Church: Conference Presentations, ed. Maureen Cleary, 121–30. Sydney: Governance & Management Pty Ltd. [Google Scholar]
  21. Załucki, Mariusz, ed. 2019. Kodeks cywilny. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.