Autorka omawia zagadnienia związane z wejściem w życie nowego kodeksu postępowania cywilnego Ukrainy. W założeniu dokonuje podziału współczesnych problemów sądownictwa cywilnego Ukrainy na teoretyczne i praktyczne, ze szczególnym uwzględnieniem minusów. Jest nie tylko teoretykiem, ale bierze czynny udział w pracach sądów różnych instancji. Uwagi swoje opiera na obserwacjach praktycznych, co pozwala na wyciągnięcie wniosków własnych, oryginalnych. Autorka nie opiera się na pracach innych autorów, omawiających ukraiński system prawny. W szczególności nie nawiązuje do prac V. Komarowa, S. Hülshorstera i F.H. Gaula (Konferencja w Kilonii 15–20 października 2000), opublikowanych przez M. Bogusławskiego i A. Trunka w tomie pod tytułem: Reform des Zivil- und Wirtschaftsprozessrechtsn den Mitgliedstaaten der GUS (Bielefeld 2004). Nie nawiązuje także do tradycyjnej teorii procesu O. Bülowa, zanegowanej na tej konferencji w Kilonii, aktualnie uprawianej przez wybitnego profesora z Białorusi M.G. Jurkiewicza, a stanowiącej podstawę budowy polskiego kpc z 1932 r. Zgodnie z koncepcją Ksawerego Fierlicha zaznaczmy, że prof. M. G. Jurkiewicz i L Koliadko zbliżyli nowy kpc białoruski do Francji, definiując zasady koncepcji procesu białoruskiego na wzór koncepcji H. Motulskiego, urodzonego w pobliżu Mińska i koncepcji polskiej kpc, o czym pisze G. Borkowski (tłumacz artykuł, doktorant M. Sawczuka).