Zur Hauptnavigation springen Zum Inhalt springen Zur Fußzeile springen

Bd. 29 Nr. 2 (2021)

Teologia pastoralna

Aplikowanie intencji Mszy Świętej za żywych i zmarłych. Podstawy teologiczne i normy prawa kanonicznego

DOI: https://doi.org/10.34839/wpt.2021.29.2.181-201  [Google Scholar]
Veröffentlicht: 2021-12-27

Abstract

W kwestii aplikowania Mszy św. w intencji zarówno żywych, jak i zmarłych istotna jest jej podstawa teologiczna. Nie można norm kodeksowych analizować bez odniesienia się do doktryny o owocach sprawowania i uczestniczenia w Eucharystii. Przypomnienie nauczania teologów o owocu generalnym, osobistym i specjalnym musi być punktem wyjścia w interpretowaniu przepisów prawa kanonicznego dotyczących możliwości aplikowania przez kapłanów. Praktyka ofiarowania Mszy św. zarówno za żywych, jak i za zmarłych jest Tradycją pochodzącą od samych Apostołów; potwierdzają to Ojcowie Kościoła, jak również archeologia chrześcijańska oraz liturgia pierwszych wieków. W ten sposób można uświadomić sobie, że sprawowanie Mszy św. w intencji wiernych jest bardzo ważną kwestią połączoną z sakramentem Najświętszej Eucharystii. W konsekwencji musi to znaleźć swoje odzwierciedlenie w przepisach prawa kanonicznego, które regulują najważniejsze aspekty kwestii aplikowania intencji mszalnych. Analiza kan. 901 KPK pomoże zrozumieć wszystkie aspekty dotyczące możliwości aplikowania Mszy św. Przeanalizowano, jakie mogą być ograniczenia w możliwości aplikowania za żywych oraz kiedy nie trzeba lub nie powinno się sprawować Mszy św. w intencji zmarłych. Na zakończenie warto poruszyć temat specyficznych form aplikowania intencji, jak Msze św. gregoriańskie oraz zbiorowe. Podstawy teologiczne i prawne podkreślają ich szczególny charakter. Zapoznanie się z argumentami dotyczącymi aplikowania Mszy św. za żywych i za zmarłych pomoże nie tylko w wyjaśnianiu tej praktyki w duszpasterstwie, ale także może przyczynić się do większego rozwoju duchowego i świadomości wszystkich wiernych przystępujących do Stołu Pańskiego, aby sprawować Najświętszą Eucharystię i aby w niej uczestniczyć.

Literaturhinweise

Baroffio G.B., Messe Gregoriane, [w:] Enciclopedia Gregoriana. La vita, l’opera e la fortuna di Gregorio Magno, Firenze 2008.

Bartnik C.S., Dogmatyka katolicka, t. 2, Lublin 2003.

Bricout J., Trentain, [w:] Dictionnaire pratique des connaissances religieuses, Paris 1925.

Cappello F.M., Tractatus canonico – moralis De Sacramentis, 1: De sacramentis in genere, de Baptismo, Confirmatione et Eucharistia, Taurini–Romae 1953.

Congregatio pro Clericis, Decr. Mos iugiter (22 febr. 1991), „Acta Apostolicae Sedis” 83 (1991), s. 443–446.

Fontes, P. Gasparri (ed.), vol. 1, Romae 1923.

García Ibáñez Á., L’Eucaristia, dono e mistero. Trattato storico-dogmatico sul ministero eucaristico, Roma 2008.

Grzegorz Wielki, Dialogi, tłum. E. Czerny, A. Świderkówna, Kraków 2007.

Jan Paweł II, Konsytuacja Apostolska Pastor Bonus (28 czerwca 1988), art. 97, 2°, „Acta Apostolicae Sedis” 80 (1988), s. 841–912.

Jan Paweł II, List Apostolski Dominicae Cenae (24 lutego 1980) 8, „Acta Apostolicae Sedis” 72 (1980), s. 128–129, polskie tłumaczenie za: Wiara.pl, https://papiez.wiara.pl/doc/377312.Dominicae-cenae-o-tajemnicy-i-kulcie-Eucharystii/8 [dostęp: 6.02.2021].

Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.

Mszał rzymski dla diecezji polskich, Poznań 1986.

Obrzędy pogrzebu dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, Katowice 1998.

Pastuszko M., Najświętsza Eucharystia według Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II, Kielce 1997.

Paweł VI, Encyklika Mysterium fidei (3 września 1965), „Acta Apostolicae Sedis” 57 (1965), s. 761, polskie tłumaczenie za: Opoka.pl, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pawel_vi/encykliki/mysterium_fidei_03091965.html [dostęp: 6.02.2021].

Pighin B.F., Diritto sacramentale canonico, Venezia 2016.

Polacchi C., Suffragio dei deffunti e “messe gregoriane” nel IV libro dei Dialogi, [w:] La teologia dal V all'VIII secolo fra sviluppo e crisi. XLI Incontro di Studiosi dell'Antichità Cristiana (Roma, 9-11 maggio 2013), Roma 2014, s. 419–433.

Rambaldi G., Eucaristia: il mistero dell’altare nel pensiero e nella vita della Chiesa, Roma 1957.

Ruotolo D., Chi morrà, vedrà. Il Purgatorio e il Paradiso, Napoli 1984.

Sacra Congregatio Concilii, Declaratio De continuitate celebrationis Missarum Tricenarii Gregoriani, „Acta Apostolicae Sedis” 59 (1967), s. 229–230.

Sacra Congregatio pro Doctrina Fidei, Decretum Accidit (11 iun. 1976), „Acta Apostolicae Sedis” 68 (1976), s. 621–622.

Schmitt J.-C., Spiriti e fantasmi nella società medievale, Roma–Bari 2003.

Sobór Trydencki, Sesja XXII, Kanony o Najświętszej ofierze mszy świętej 3, [w:] Dokumenty Soborów Powszechnych, A. Baron, H. Pietras (red.), t. 4/2, Kraków 2007.

Sobór Trydencki, Sesja XXII, Nauka o mszy świętej, R. 2, [c], [w:] Dokumenty Soborów Powszechnych, A. Baron, H. Pietras (red.), t. 4/2, Kraków 2007.

Sobór Trydencki, Sesja XXV, Dekret o czyśćcu 1, [w:] Dokumenty Soborów Powszechnych, A. Baron, H. Pietras (red.), t. 4/2, Kraków 2007.

Suprema Sacra Congregatio S. Oficii, Decr. Praxis quam dicunt «quadraointaquatuor Missarum» reprobatur, „Acta Apostolicae Sedis” 26 (1934), s. 233.

Tomasz z Akwinu, Suma Teologiczna, t. 28: Eucharystia, Londyn 1974.

Szypa M., Nadzieja zbawienia w liturgii pogrzebu dzieci, „Liturgia Sacra” 22 (2016), s. 475–482.

Trojanowski B., Il suffragio per le anime purganti nell’epoca patristica, Roma 2017.

„Communicationes” 13 (1981), s. 244.

Downloads

Keine Nutzungsdaten vorhanden.