Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tom 17 Nr 19 (1) (2022)

Artykuły

Czy zobowiązany in solidum może wystąpić z powództwem o ustalenie, że przez swoje działanie lub zaniechanie współdłużnik przyczynił się do powstania szkody w większym rozmiarze?

DOI: https://doi.org/10.32084/bsawp.4409  [Google Scholar]
Opublikowane: 14.06.2022

Abstrakt

Pozycja prawna dłużników in solidum przy roszczeniach zwrotnych między nimi samymi nie jest zagadnieniem łatwym. Nie regulują jej w pełni przepisy obowiązującego prawa. Sama możliwość wystąpienia z powództwem o ustalenie przez jednego z dłużników solidarnych niewłaściwie stopnia przyczynienia się do powstania szkody w większym rozmiarze przeciwko współdłużnikom in solidum na gruncie art. 189 k.p.c. oraz swoboda sądu w określaniu roszczeń między dłużnikami in solidum jest uzależniona od wielu czynników. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na przedstawiony powyżej problem, jak również wskazanie, jakie warunki muszą być spełnione przez powoda (tu dłużnika in solidum), by mógł skutecznie wystąpić z przedmiotowym powództwem.

Bibliografia

  1. Dubis, Wojciech. 2019. „Komentarz do art. 366 k.c.” W Kodeks cywilny Komentarz, red. Edward Gniewek, i Piotr Machnikowski. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. Legalis el. [Google Scholar]
  2. Granecki, Paweł. 2000. „Zasada bezwzględnej odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną umyślnie (według Kodeksu cywilnego).” Studia Prawnicze nr 3-4:65-90. [Google Scholar]
  3. Klein, Alfred. 1979. „Istota solidarności biernej a stosunki prawne odpowiedzialności.” W Studia z prawa zobowiązań, red. Zbigniew Radwański, 207-19. Warszawa–Poznań: Wydawnictwo PWN. [Google Scholar]
  4. Lewaszkiewicz-Petrykowska, Biruta. 1976. „Zobowiązanie in solidum.” Studia Prawno-Ekonomiczne 17:33-47. [Google Scholar]
  5. Pyziak-Szafnicka, Małgorzata. 2020. „Solidarność niewłaściwa.” W System Prawa Prywatnego, t. 5: Prawo zobowiązań – część ogólna, red. Konrad Osajda, 434-63. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  6. Romańska, Marta. 2015. „Wykorzystanie powództwa o ustalenie (art. 189 k.p.c.) w stosunkach umownych.” Palestra nr 5-6:94-108. [Google Scholar]
  7. Rowiński, Tadeusz. 1971. Interes prawny w procesie cywilnym i w postępowaniu nieprocesowym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  8. Strzępka, Janusz. 2011. „Odpowiedzialność in solidum uczestników procesu budowlanego.” W System Prawa Prywatnego. Prawo zobowiązań – Część szczegółowa, t. 7, red. Jerzy Rajski, 549-54. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  9. Strzępka, Janusz. 2017. „Odpowiedzialność in solidum.” W System Prawa Handlowego, t. 5: Prawo umów handlowych, red. Mirosław Stec, 1641-646. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  10. Strzępka, Janusz. 2018. „Odpowiedzialność in solidum uczestników procesu budowlanego.” W System Prawa Prywatnego, t. 7: Prawo zobowiązań – część szczegółowa, red. Jerzy Rajski, 612-17. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  11. Szpunar, Adam. 1980. „O solidarności niewłaściwej.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 4:17-32. [Google Scholar]
  12. Warzocha, Edward. 1982. Ustalenie stosunku prawnego lub prawa w sądowym postępowaniu cywilnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  13. Weitz, Karol. 2018. „Charakter interesu prawnego jako przesłanki powództwa o ustalenie (art. 189 k.p.c.).” Przegląd Sądowy nr 7-8:7-36. [Google Scholar]
  14. Zawistowski, Dariusz. 2000. „Powstanie i cechy zobowiązań in solidum.” W O źródłach i elementach stosunków cywilnoprawnych. Księga ku czci prof. Alfreda Kleina, red. Edward Gniewek, 427-45. Kraków: Zakamycze. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.