Celem artykułu było przedstawienie w ujęciu historycznym, kodyfikacji prawa łowieckiego w zaborze austriackim na przełomie XIX i XX w. i wpływu jego poszczególnych rozwiązań na kształtowanie się stosunków myśliwskich w niepodległym państwie polskim po 1918 r. Początki tego procesu miały miejsce w połowie XIX w., kiedy to w ramach przeprowadzonych w państwach zaborczych (Cesarstwo Austrowęgierskie i Cesarstwie niemieckim) kodyfikacji praw podjęto prace nad uporządkowaniem zagadnień łowieckich. W celu zaprezentowania przebiegu prac nad kolejnymi etapami kodyfikacji prawa łowieckiego w zaborze austriackim na przełomie XIX i XX w., przebadano źródła wytworzone przez kancelarię Sejmu Krajowego Królestwa Galicji i Lodomerii do którego kompetencji przynależały kwestie kultury krajowej, w tym myślistwa. Były to: Sprawozdania Stenograficzne z posiedzeń izby z lat 1883–1910 oraz zawierające szczegółowe teksty i analizy poszczególnych projektów ustaw Allegaty ze wskazanego okresu. Uzupełnienie stanowił „Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskiem” zawierający teksty ustaw. W oparciu o powyższy materiał źródłowy przeprowadzono szczegółową analizę przyjętych rozwiązań, szczególnie w obszarze struktury okręgów łowieckich oraz odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną na terenach prywatnych. W oparciu o wyniki przeglądu galicyjskiego prawa łowieckiego posługując się metodą komparatystyczną i komentarzami do kolejnych kodyfikacji dokonano porównania rozwiązań wypracowanych w galicyjskiej ustawie łowieckiej z 1910 r. z zasadami organizacji łowiectwa przyjętymi w II Rzeczypospolitej (1918–1939) w ramach Dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 3 grudnia 1927 r. Pozwoliło to na wskazanie obszarów, w których nastąpiła implementacja wcześniejszych przepisów, m.in. w zakresie organizacji polowania i okręgów łowieckich. Wskazano również zasadnicze różnice, które wynikały z odmiennie definiowanego zjawiska polowania, w ramach porównywanych aktów normatywnych.