Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

Vol. 16 No. 18 (2) (2021)

Articles

Implementation of the Principle of Contradiction in Matrimonial Nullity Trial in a Pandemic

DOI: https://doi.org/10.32084/sawp.2021.16.2-4  [Google Scholar]
Published: 2022-09-23

Abstract

The principle of contradiction, called also principium contradictori, is the superior goal of all process activities, it is sine qua non of any contentious trial. It’s correct content is striving for objective truth by putting forward the opposite thesis. This is expressed in the utterance of thesis A by one of the subjects, while the other subject expresses the thesis non-A. Process activity in the context of the implementation of the contradiction principle is multidimensional. Obviously, this activity, due to technical difficulties in interpersonal relations because of pandemic, may have slightly reduced dynamics. Nevertheless, this should not have an impact on the contradictional dimension of the process. In some cases, we can note some procedural nuances, which can be discussed whether they are still what they should be, or whether they are no longer what they should be. In some situations, for example, the principle of directness may be slightly modified, as the online meeting of the parties in case with a judge, with poor internet transmission, may significantly affect the lack of diligence in reaching the objective truth. Also, the lack of emotions related to a personal meeting can have a big impact on it, which should be treated as a negative side of what the pandemic reality entails. Negative emotions in interpersonal relationships are usually assessed in an unambiguous way, however, they should be viewed from a different perspective, as they can be an incentive to act. Subjects moved by some fact activate their intellect and intensify their procedural activities, and on such an occasion it is possible to extract from them more facts that may contribute to the issuance of a fair judgment.

References

  1. Adamowicz, Leszek. 1999. Wprowadzenie do prawa o sakramentach świętych według Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich. Lublin: Polihymnia. [Google Scholar]
  2. Bonvenuti, Francesco. 1961. „Contraddittorio (dir. amministr.).” W Enciclopedia del diritto, t. 9, 738. Roma: Giuffrè. [Google Scholar]
  3. Cales Otero, Francisco. 1979. „Contradicción.” W Gran Enciclopedio Rialp, t. 4, 389-91. Madrid: Ediciones Rialp. [Google Scholar]
  4. Dzięga, Andrzej. 1992. „Udział stron procesowych w ustaleniu formuły sporu w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa.” Ius Matrimoniale 3:158-63. [Google Scholar]
  5. Dzięga, Andrzej. 1994. Strony sporu w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa. Warszawa: Oficyna Kalamus. [Google Scholar]
  6. Dzięga, Andrzej. 1999. „Zadania procesowe obrońcy węzła małżeńskiego.” W Kościelne Prawo Procesowe. Materiały i Studia, red. Andrzej Dzięga, t. 1, 23-40. Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  7. Fąka, Marian. 1978. Normy ogólne kanonicznego procesu sądowego. Cz. 2. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej. [Google Scholar]
  8. Góralski, Wojciech. 2000. Kanoniczne prawo małżeńskie. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Prawnicze Iuris. [Google Scholar]
  9. Greszata, Marta. 2002. „Pojęcie cytacji i notyfikacji w świetle norm VII Księgi Kodeksu Prawa Kanonicznego.” Prawo – Administracja – Kościół 9, nr 1:149-66. [Google Scholar]
  10. Greszata, Marta. 2003a. Litispendencja w procesie kanonicznym. Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  11. Greszata, Marta. 2003b. „Problem kontradyktoryjności w kanonicznym postępowaniu o nieważność małżeństwa.” W Kościelne Prawo Procesowe. Materiały i Studia, red. Andrzej Dzięga, i Mirosław Wróbel, t. 3, 239-58. Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  12. Greszata, Marta. 2004. „Istota litis contestatio w procesie kanonicznym.” Roczniki Nauk Prawnych 14, z. 2:137-59. [Google Scholar]
  13. Greszata, Marta. 2008. Iudicium cum principiis. Kodeksowa weryfikacja wybranych zasad procesowych w kanonicznych sprawach o nieważność małżeństwa. Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  14. Greszata-Telusiewicz, Marta. 2019. Salus animarum jako istota reformy procesowej Papieża Franciszka. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  15. Gręźlikowski, Janusz. 2002. Przed nami małżeństwo. Informator dla pragnących zawrzeć małżeństwo. Włocławek: Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników. [Google Scholar]
  16. Grzywacz, Jerzy. 1974. Promotor sprawiedliwości i jego udział w sprawach małżeńskich. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  17. Janczewski, Zbigniew. 1995. „Właściwość trybunałów kościelnych w sprawach małżeńskich w okresie od 1917 do 1983 roku.” Prawo Kanoniczne 38, nr 3-4:165-204. [Google Scholar]
  18. Kasprzyk. Piotr. 1999. Instytucja separacji małżeńskiej w świetle ustawy z dnia 21 maja 1999 roku. Lublin–Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  19. Kasprzyk. Piotr. 2003. Separacja prawna małżonków. Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  20. Kumaniecki, Kazimierz. 1979. Słownik łacińsko-polski. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  21. Ludwikowska, Anna. 1999. System prawa Stanów Zjednoczonych. Toruń: TNOiK. [Google Scholar]
  22. Majer, Piotr. 2002. „Niestawiennictwo strony pozwanej w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa.” Ius Matrimoniale 7 (13):167-90. [Google Scholar]
  23. Mądrzak, Henryk, Dariusz Krupa, i Elwira Marszałkowska-Krześ. 1997. Postępowanie cywilne. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. [Google Scholar]
  24. Miszewski, Wacław. 1946. Proces cywilny w zarysie. Cz. 1. Warszawa–Łódź: Księgarnia Wydawnictw Prawniczych. [Google Scholar]
  25. Nasi, Angelo. 1961. „Contraddittorio (dir. proc. civ.).” W Enciclopedia del diritto, t. 9, 270. Roma: Giuffrè. [Google Scholar]
  26. Pastwa, Andrzej. 2007. Istotne elementy małżeństwa. W nurcie odnowy personalistycznej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  27. Pikus, Szymon. 2002. „Sędzia kościelny w świetle zadań i uprawnień procesowych.” Prawo Kanoniczne 45, nr 3-4:279-80. [Google Scholar]
  28. Popiołek, Wojciech. 2000. „Separacja w prawie prywatnym międzynarodowym.” W Valeat aequitas. Księga pamiątkowa ofiarowana Księdzu Profesorowi Remigiuszowi Sobańskiemu, red. Maksymilian Pazdan, 351-61. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  29. Ramos, Francisco J. 2000. I tribunali ecclesiastici. Costituzione, organizazzione, norme processuali. Roma: Millennium. [Google Scholar]
  30. Rodríguez-Ocaña, Rafael. 1998. „El recurso contra el decreto de inadmisión de la demanda.” Ius Canonicum 76:483-521. [Google Scholar]
  31. Sobański, Remigiusz. 1991. „Czy od dekretu kolegium zatwierdzającego dekret przewodniczącego odrzucający skargę powodową przysługuje prawo rekursu do drugiej instancji?” Prawo Kanoniczne 34, nr 3-4:211-13. [Google Scholar]
  32. Sobański, Remigiusz. 1996. „Przyjęcie skargi o orzeczenie nieważności małżeństwa.” Ius Matrimoniale 1 (6-7):143-52. [Google Scholar]
  33. Sztychmiler, Ryszard. 2001. „Zawiązanie sporu w procesie kanonicznym.” Ius Matrimoniale 6 (12):101-25. [Google Scholar]
  34. Sztychmiler, Ryszard. 2007. „Część II. Proces sporny.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 5: Księga VII. Procesy, red. Józef Krukowski, 123-315. Poznań: Pallotinum. [Google Scholar]
  35. Villeggiante, Sebastiano. 2003. „Ammissione del libello e contestuale citazione nelle cause di nullità matrimoniale: rilievi, critiche e proposte.” Ius Ecclesiae 3:657-690. [Google Scholar]
  36. Żurowski, Marian A. 1987. Kanoniczne prawo małżeńskie Kościoła katolickiego. Katowice: Księgarnia Św. Jacka. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.