Salta al menu principale di navigazione Salta al contenuto principale Salta al piè di pagina del sito

V. 16 N. 18 (2) (2021)

Artykuły

Duch wieje tam, gdzie chce (J 3,8). Historia założenia Fraternidad Misionera Verbum Dei jako nowej formy życia Konsekrowanego (kan. 605 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku). Droga prawna i duchowa

DOI: https://doi.org/10.32084/sawp.2021.16.2-17  [Google Scholar]
Pubblicato: 2022-09-23

Abstract

Artykuł przedstawia historię założenia Instytutu Misyjnego Verbum Dei jako nowej formy życia konsekrowanego. Został założony w 1963 r. przez ks. Jaime Bonet Bonet na Majorce (Hiszpania) i zatwierdzony jako diecezjalne świeckie stowarzyszenie apostolskie. Droga założycielska kończy się uznaniem i zatwierdzeniem 15 kwietnia 2000 r. przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego jako Fraternidad Misionera Verbum Dei. Konfiguracja prawna Fraternidad Misionera Verbum Dei towarzyszy drodze założycielskiej i przekazowi charyzmatu. Jego rozwój jest związany z misją promowaną przez założyciela, doświadczeniem misyjnym i wiernością charyzmatowi wszystkich, którzy poczuli się powołani do przeżywania powołania i misji Fraternidad Misionera Verbum Dei.

Riferimenti bibliografici

  1. Beyer, Jean. 1989. Il diritto de la Vita Consacrata. Milano: Àncora. [Google Scholar]
  2. Bonet Bonet, Jaime. 1983. “Fraternidad Misionera Verbum Dei.” Revista V.D. 3:57-58. [Google Scholar]
  3. Bonet Bonet, Jaime. 1994. “Essere preparati alla nuova evangelizzazione.” En Nona assemblea Generale Ordinaria del Sínodo Vescovi. La vita consacrata e la sua missione nella Chiesa e nel mondo. Audito IV (13 oct. 1994). Città del Vaticano: Editrice L’osservatore Romano. [Google Scholar]
  4. Carrizo Moya, Rodrigo. 2021. “Consagración y misión de los diferentes estados de vida en las NFVC.” En Vocación y carisma. La vida vivencia de las Familias Eclesiales, ed. Grosso García Lourdes, 199-215. Madrid: Editorial Edice. [Google Scholar]
  5. De Paolis, Velasio. 1994. Nuove forme di vita consacrata. Roma: Urbaniana University Press. [Google Scholar]
  6. De Paolis, Velasio. 2010. La vita consacrata nella Chiesa. Roma: Marcianum Press. [Google Scholar]
  7. Gutiérrez, Andrés, y Domingo Javier. 2005. Las formas de Vida Consagrada. Comentario teológico-jurídico al Código de Derecho Canónico. Madrid: Publicaciones Claretianas, Commentarium pro Religiosis. [Google Scholar]
  8. Martínez Sáez, Juan. 2010. “Aspectos jurídicos de las nuevas formas de vida consagrada.” En El soplo del Espíritu. Nuevas formas de vida consagrada en la Iglesia de España, ed. Grosso García Lourdes, 49-85. Madrid: Editorial Edice. [Google Scholar]
  9. Martínez Sáez, Juan. 2014. “Id y haced discípulos”. Seguimiento. Fraternidad. Misión. Burgos: Monte Carmelo. [Google Scholar]
  10. Neri, Antonio. 1995. Nuove forme di vita consacrata (Can. 605 C.I.C). Roma: Editrice Pontificia Università Gregoriana. [Google Scholar]
  11. Rocca, Giancarlo. 1992. “Le nuove comunità.” Quaderni di Diritto Ecclesiale” V, n. 2:163-76. [Google Scholar]
  12. Rodríguez Arenas, María T., ed. 2012. Convención 50 años… en Tú palabra. España: Siete Aguas. [Google Scholar]
  13. Rodriguez Arenas, María T. 2021. “Acompañamiento y discernimiento: garantía de la autenticidad de los carismas de las familias eclesiales de vida consagrada.” Revista de Vida Consagrada Tabor XVI, n. 43:119-28. [Google Scholar]
  14. Serrano Vargas, Maruja. 2017. “Estructuras de gobierno en las NFVC.” En Odres nuevos. Actualidad, comunión y gobierno en las Nuevas Formas de Vida Consagrada, ed. Grosso García Lourdes, 161-85. Madrid: Editorial Edice. [Google Scholar]
  15. Velazco Jiménez, Antonio. 2015. “Abriendo caminos: elementos comunes teológicos. Estado de la cuestión y prospectivas.” En Mirad cómo se aman. Nuevas formas de vida consagrada en la comunión eclesial, ed. Grosso García Lourdes, 93-121. Madrid: Editorial Edice. [Google Scholar]

Downloads

I dati di download non sono ancora disponibili.