W opracowaniu tym autor zaprezentował problematykę relacji wiary do sakramentu małżeństwa w kontekście treści zawartych w motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus oraz w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia. Uwydatnienie w art. 14 § 1 MIDI kwestii braku wiary, i w związku z tym tytułów prawnych, jakimi są: wykluczenie sakramentalnej godności małżeństwa (kan. 1101 § 2 KPK/83) oraz błąd co sakramentalnej godności małżeństwa (kan. 1099 KPK/83). W jego przekonaniu, pozostaje w ścisłym związku z kontekstem zsekularyzowanej rzeczywistości, w której bytuje współczesny człowiek. Takie odczytywanie otaczającego nas świata ze szczególnym uwzględnieniem zachodzących w nim przemian uznał on za bardzo trafne, traktując je jako wyraz papieskiej wrażliwości. Inaczej ma się rzecz, zdaniem autora, z treściami występującymi w adhortacji Amoris laetitia. Autor bowiem wskazał, iż w dokumencie tym nie odniesiono się wyraźnie do kwestii relacji wiary do sakramentalności małżeństwa. W jego opinii, taki stan wynika z tego, iż na chwilę nie da się odejść od pryncypium eksponującego nierozdzielność kontraktu i sakramentu ze względu na niejednoznaczność rezultatów badań w kwestii konieczności wiary do ważności sakramentalności małżeństwa.