„Zapiski” ks. Bronisława Markiewicza stanowią podstawowe źródło do poznania jego duchowości. Obejmują one lata 1867—1891. Wiadomo, że czytał je przy odprawianiu rekolekcji i dni skupienia do końca życia. Są one świadectwem jego życia wewnętrznego na przestrzeni całego życia. „Zapiski” zostały opracowane i zanalizowane przez Karola Górskiego oraz ks. Mieczysława Głowackiego. Zapiski” rozpadają się na dwie części, przedzielone wstąpieniem ich autora do salezjanów w 1886 r.