
Kiedy papież Innocenty VIII planował krucjatę antyturecką, szczególną uwagę skupił na państwach Europy Środkowo-Wschodniej: Polsce, Litwie, Czechach i Węgrzech. Jednak w przeciwieństwie do swoich poprzedników, którzy raczej jednostronnie wspierali króla węgierskiego Macieja Korwina w jego konfliktach z Jagiellonami i Habsburgami, Innocenty przez kilka lat pozostawał w bardzo napiętych stosunkach z Węgrami. Problem krucjaty miał zostać ostatecznie rozstrzygnięty na kongresie antytureckim w Rzymie w roku 1490. Polska zamierzała na tym zjeździe wnieść swój szczególny wkład w walkę z Turkami i w zamian uzyskać kapelusz kardynalski dla syna królewskiego Fryderyka. Wraz ze śmiercią króla Macieja w 1490 r. plany Polski i papiestwa zawiodły. Jagiellończycy włączyli się w walkę o tron węgierski, a papież po śmierci energicznego króla Węgier, który miał przewodzić krucjacie, zdecydował się na podjęcie rokowań z sułtanem Bajazetem II. Kongres antyturecki rzeczywiście opracował plany ogólnoeuropejskiej kampanii przeciwko Turkom, ale europejskich władców nie udało się przekonać do podjęcia jakichkolwiek konkretnych działań.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.