W historii Polski przedrozbiorowej, tylko 11 Polaków otrzymało godność kardynalską. Powody tego stanu rzeczy są różne, m.in. polityczne spory między duchowieństwem, a także odległość Polski od Rzymu uniemożliwiająca pełny udział w życiu Kościoła. W XVII wieku, polscy monarchowie zaczęli zabiegać o nominacje kardynalskie, co doprowadziło do powstania zasad regulujących te nominacje, aby uniknąć sporów między biskupami. Mimo że godność kardynalska była postrzegana jako prestiżowa, nie stanowiła zagrożenia dla wolności szlacheckiej, a emocje związane z jej nadawaniem były raczej niewielkie. Sprawy nominacji kardynalskich bywały powodem sporów na najwyższych szczeblach władzy i miały znaczenie polityczne.