Cechą charakterystyczną systemów prawnych państw demokratycznych jest to, że ich źródłem jest godność człowieka. Pojęcie godności człowieka umieszczane jest zazwyczaj w przepisach otwierających rozdziały poświęcone wolnościom i prawom człowieka w konstytucjach współczesnych państw. Elementem wspólnym systemów prawnych poszczególnych państw europejskich jest także wyrażenie zasady równości w ustawach konstytucyjnych i podkreślenie jej fundamentalnego znaczenia. Zasada równości znajduje swoje uzupełnienie w zakazie dyskryminacji. Zasada równouprawnienia związków wyznaniowych swoją genezę bierze również z godności człowieka. To z przysługującego obywatelom poszczególnych państw prawa do równości wypływa naturalna konsekwencja, jaką jest równość wszystkich związków wyznaniowych. Zasada równouprawnienia tych podmiotów rzadko wprost jest wyrażona w ustawach zasadniczych innych państw. Umieszczenie tej zasady w systemie prawnym wpływa na charakter państwa, które z tej racji może być jedynie państwem świeckim. Niewątpliwie umieszczenie w Konstytucji z 2 kwietnia 1997 r. wskazanej zasady jest ugruntowaniem i potwierdzeniem w polskim systemie prawnym zasad demokratycznego państwa świeckiego gwarantującego poszanowanie podstawowych praw i wolności człowieka.