Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 21 Nr 1 (2013)

Filozofia i Historia Kościoła

„Dobro cenię we wszystkich, nawet w sobie”. Norwidowe ujęcie dobra

DOI: https://doi.org/10.34839/wpt.2013.21.1.167-186  [Google Scholar]
Opublikowane: 25.02.2020

Abstrakt

This article is an attempt to systematize the category of good in the philosophical thought by C.K. Norwid. Our considerations form the triptych illustrating the concept. The first scene shows the metaphisics of the good in the works of the poet. Good is the content of a person’s life, which is oriented to transcendence. It is the object of desire. According the finalistic conception of the good, there are relationships between being and desire means will. The second scene draws the ethical dimension of the concept – conscience of the Word. Good as a moral values and conscience, reaching sacrum, create Norwid “conscientious man”. He is a man rooted in the Christian tradition responsible for himself and for the whole enslaved nation. He reject the will of revenge, but tends to improve himself and the world by honest work. With the concept of conscience corresponds to the concept of the Logos understood in the spirit of Christian philosophy. The final part of the triptych our study fills notion of perfection as a value of man, who becomes himself. Thinker emphasizes the duty of striving for excellence. Becoming Norwid understood as a process of gaining wisdom, which is the culmination of the discovery of the truth. The main character of the poem Quidam “seeks only the good and truth” as Norwid in all his life.

Bibliografia

Arcimowicz W., W 50-tą rocznicę zgonu, „Kurier Wileński” 1939.

Berezynski K., Filozofia Cypriana Norwida, Warszawa 1911.

Braun J., Filozofia Norwida, Rzym 1972.

Brzozowski S., Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej, Kraków-Wrocław 1983.

Dunajski A., Norwid wobec tradycji teologicznej, „Studia Norwidiana”, 1990.

Fert J., Norwid poeta dialogu, Wrocław 1982.

Giergielewicz M., Cyprian Norwid. Laur Dojrzały, Londyn 1946. cyt. za M. INGLOT, Norwid. Z dziejów recepcji twórczości, Warszawa 1983.

Jan Paweł II, Elementarz etyczny, Watykan 2006.

Kamiński S., Jak filozofować, Lublin 1986.

Krąpiec A., Metafizyka, Lublin 1985.

Krąpiec M., Metafizyka. Zarys teorii bytu, Dzieła, Lublin 1995, t. VII.

Leociak J., Vademecum czyli wędrówka przez świat „mylnego zamętu”, w: Język Cypriana Norwida. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Pracownię Słownika Języka Norwida w dniach 4-6 listopada 1985 roku, red. K. Kopczyński, J. Puzynina, Warszawa 1990.

Lisowski Z., Cyprian Norwid - poeta moralista, w: C. Norwid - materiały z sesji popularno-naukowej, Siedlce 1986.

Łapiński Z., Pieśń zwycięska, „Studia Norwidiana”, 1994-1995.

Maciejewski J., Cyprian Norwid, Warszawa 1992.

Merdas A., Łuk przymierza. Biblia w poezji Norwida, Lublin 1983.

Norwid C. K., Pisma wszystkie, red. Juliusz Gomulicki, Warszawa 1971.

Sawicki S., „Kształtem jest miłości", „Studia Norwidiana”, 2001.

Sawicki S., Wywyższenie tradycji, „Studia Norwidiana”, 1990.

Siewierski H., Architektura słowa, Kraków 2012.

Stróżewski W., Filozofia człowieka, w: Vademecum Cypriana Norwida, „Studia Norwidiana”, 1999-2000.

Tischner J., Cyprian Norwid. Sumienie słowa, Wrocław 2004.

Tischner J., Myślenie według wartości, Kraków 1981.

Wojtyła K., Miłość i odpowiedzialność, Lublin 1986.

Wojtyła K., Wykłady lubelskie, Lublin 1986, t. 3.

Downloads

Download data is not yet available.