Resumen
There is no way to challenge the fact that rules and regulations of the Canon law should not be the binding source of Polish law (article 87 of the Constitution of the Republic of Poland (RP)). It is also obvious that the Canon Law cannot have directly effect on the Polish law. However, the effectiveness of the standards of the Canon law in the national legal system depends on their recognition by the State (article 25, paragraph 3, of RP). This does not mean, however, that the provisions of the Canon Law cannot, in any way, affect the effectiveness of the civil-legal action. Both, the case-law of the court in Poland and the majority of the representatives of the doctrine of the Catholic Church indicate the existence of laws that allow for recognition some solutions adopted in the Canon law as obtained in Poland. Let us point out in particular the 4th article of the Concordat, which recognizes the legal personality of the Catholic Church, and recognizes also the Canon Law as a statutory law for the organization of the Catholic Church. All these are regulated by the 35th and 38th article of the civil code as well as the 7th article of the act of relationship the Catholic Church and the Republic of Poland. Saying that in the Polish law, there is no regulation on the organization and operation of the Catholic Church, and at the same time, the Concordat and mention above bill point out clearly that the Cannon Law is the statutory law for the organization of the Catholic Church. Objective reasons entitle to formulate the conclusion that canonically defective legal action such as the alienation of ecclesiastical property without the authorization of the competent ecclesiastical authority should, in principle, be considered in the light of the civil law as the imperfect legal action (negotium claudicans). This action could be change only by the competent ecclesiastical authority. If, however, there has been no confirmation of it, in connection with the provision of the 63 article of the civil code becomes absolutely null and void. In such cases we are dealing with a legal action to which the consent is required in the front of the third party. This third party must be the civil law. The civil law is only the right place for standards governing the relevant issues; such indication comes directly from the 5th article of the Concordat, which is confirmed by the decision of the Supreme Court form December 19, 2008 (III CZP 122/08). This conclusion is based on the fact that the autonomy of private entity was destroyed and limited with great effects not only to the entity which lost properties but also other entities which had been related to in any ways.
Citas
Dmowski S., Rudnicki S., Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga pierwsza. Część ogólna, Warszawa 2011.
Grzybowski S., w: System prawa cywilnego, t. 1: Część ogólna, red. S. Grzybowski, Wrocław 1974.
Gutowski M., Nieważność czynności prawnej, Warszawa 2008.
I Synod Diecezji Pelplińskiej, Instrukcja w sprawie sprzedaży nieruchomości kościelnych, Pelplin 2001.
III CRN 27/64, Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna 1965, nr 3, poz. 45.
Kawalko A., Witczak H., Prawo cywilne - część ogólna, Warszawa 2006.
Kodeks Prawa Kanonicznego, Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011.
Machnikowski P., w: Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, Warszawa 2006.
Oleszko A., Wpływ bezskuteczności względnej czynności prawnej na sytuację stron oraz pokrzywdzonego wierzyciela w postępowaniu wieczysto-księgowym, „Rejent” 2001, nr 10.
Orzecznictwo Sądu Najwyższego 2005, nr 4, poz. 65.
Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. IV: Dobra doczesne Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy, Olsztyn 1990.
Piasecki K., Kodeks cywilny. Komentarz, księga 1: Część ogólna, Kraków 2003.
Pietraszewski M., aprobująca glosa do uchwały SN z 19 grudnia 2008 roku, III CZP 122/08, „Rejent” 2010, nr 3.
Prawo cywilne: część ogólna, Warszawa 2007.
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 grudnia 1994 roku, III CZP 162/94, OSNC 1995, nr 4, poz. 60, w kontekście zawiadomienia o wpisie na rachunku bankowym.
Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 19 października 1995 roku, III CRN 40/95, OSNC 1996, nr 3, poz. 43.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 listopada 1997 roku, III CKN 261/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 71.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 lipca 1959 roku, Orzecznictwo Sądów Polskich [dalej: OSP] 1961, z. 1, poz. 32.
Sitarz M., Warunki alienacji majątku kościelnego według KPK/1983, „Roczniki Nauk Prawnych: Prawo, Prawo Kanoniczne, Administracja” 10(2000) z. 2.
Sitarz M., Warunki alienacji majątku kościelnego według KPK/1983, „Roczniki Nauk Prawnych: Prawo, Prawo Kanoniczne, Administracja” 10(2000), z. 2.
Sobański R., Statuty i przepisy porządkowe, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. I, księga 1: Normy ogólne, red. J. Krukowski, Poznań 2003.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, nr 76.
System prawa cywilnego, t. I, red. S. Grzybowski, Wrocław 1984.
System prawa prywatnego, t. 2, red. Z. Radwański, Warszawa 2002.
System prawa prywatnego, t. II, Warszawa 2002.
Sztyk R., Kościoły i związki wyznaniowe jako podmioty czynności prawnych w praktyce notarialnej (cz. 2), „Rejent” 2005, nr 2.
Świto L., Alienacja majątku kościelnego w diecezjach rzymskokatolickich w Polsce, Olsztyn 2010.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2008 roku, III CZP 122/08; OSNC 2009, nr 7-8, poz. 115.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 września 1996 roku, III CZP 103/96, OSP 1997, z. 6, poz. 113.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2002 roku, III CZP 15/02, OSNC 2003, nr 1, poz. 6.
Wolter A., Ignatowicz J., Stefaniuk K., Prawo cywilne. Zarys części ogólnej, Warszawa 1996.
Wójcik W., Dobra doczesne, w: W. Wójcik, J. Krukowski, F. Lempa, Komentarz do Kodeksu z 1983 r. [księga V: Dobra doczesne kościoła; księga VI: Sankcje w Kościele], t. IV, Lublin 1987.
Wyrok Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 października 1991 roku, IA Cr 281/91, OSA 1991, z. 1, poz. 54.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2002 roku, V CK 370/02, „Monitor Prawny” 2003, nr 13, s. 610.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 czerwca 1999 roku, II CKN 390/98, OSNC 1999, nr 12, poz. 217.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2002 roku, III RN 108/01, OSNP 2003, nr 10, poz. 236.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1999 roku, I CKN 531/99, Biuletyn SN 1999, nr 12.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 września 1993 roku, II CRN 60/93, OSP 1994, z. 5, poz. 86.
Descargas
Los datos de descargas todavía no están disponibles.
