Nabycie przez instytucję kościelną zagranicznej licencji na wydanie w Polsce utworu piśmienniczego

Abstrakt

Prawo kanoniczne nie zawiera szczegółowych regulacji odnoszących się do sfery umów zawieranych przez instytucje kościelne w obrocie krajowym i międzynarodowym. Prawodawca kościelny odsyła do obowiązujących w tej materii norm prawa państwowego. Ta recepcja obejmuje również umowy prawnoautorskie, których przedmiotem jest udzielenie przez podmiot zagraniczny licencji na wydanie w Polsce utworu piśmienniczego. Niniejsze opracowanie stanowi próbę przedstawienia najistotniejszych zagadnień z tym związanych. Po przybliżeniu pojęcia utworu piśmienniczego na gruncie prawa polskiego i prawa międzynarodowego wskazano na potrzebę zbadania najpierw ewentualnego wygaśnięcia autorskich praw majątkowych w kraju pochodzenia dzieła. W takiej sytuacji utwór jest powszechnie dostępny i nie ma potrzeby zawierania umowy licencyjnej. W dalszej części, po omówieniu licencji w porządku kanonicznym i wykazaniu, że problematyka ta wchodzi w obszar zainteresowania szeroko rozumianego prawa majątkowego Kościoła, podane zostały podstawy normatywne, dające możliwość wyboru prawa polskiego jako prawa właściwego dla wykonywania umowy licencyjnej. Następnie ukazany został związek, jaki ma miejsce między zapłatą należności licencyjnych podmiotowi zagranicznemu a poborem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych „u źródła”, czyli w Polsce. Artykuł kończy analiza kluczowych postanowień umowy z tłumaczem.