Abstrakt
Ocena znaczenia uczelni kościelnych zależy od stosunku do Kościoła i jego misji, a także od pojmowania relacji pomiędzy Kościołem a światem. Słowo „świat” nie jest jednoznaczne. Biblia z jednej strony widzi świat jako miejsce i przedmiot zbawczego działania Boga, a z drugiej nazywa „światem” wszystko to, co Bogu się sprzeciwia. Uczelnie kościelne muszą zatem rozeznawać, kiedy ze światem przyjaźnie współpracować, a kiedy należy się z nim wadzić. Jedną z płaszczyzn owego dialogu lub sporu jest rozumienie prawdy oraz dróg do niej prowadzących. Jest to szczególnie palący problem, gdyż dziś w wielu środowiskach akademickich hołduje się temu, co nazwano postprawdą, albo redukuje się pojęcie prawdy do arbitralnie wskazanych dziedzin. W tej sytuacji uczelnie kościelne powinny propagować interdyscyplinarną refleksję otwartą na rzeczywistość we wszystkich jej wymiarach rozumu, doświadczenia i wiary. Modele uczelni kościelnych zależą od modeli eklezjologii. Możliwy i potrzebny jest tu pewien pluralizm. Ważne jest jednak, by Kościół poprzez swe uczelnie nie bał się mówić własnym głosem, idąc niekiedy pod prąd, a jednocześnie był gotowy do dialogu z inaczej myślącymi. Ponadto w każdym modelu uczelni istotna jest jakość, która stanowi także wymiar eklezjalności. Od jakości uczelni kościelnych zależy, czy będą one w stanie odegrać znaczącą rolę w świecie nauki. W artykule przedstawiona zostaje nie tylko doniosłość tego celu, ale także drogi, jakimi Kościół może ku niemu podążać oraz możliwe do napotkania trudności.
Bibliografia
Benedict XVI, Caritas in veritate, Rome 2009.
Benedict XVI, Rozum, który kieruje się wiarą, wypełnia swoje powołanie, a speech at the Ratzinger Prize award ceremony, 30 June 2011 https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/nagroda_30062011.html [access: 21.07.2018].
Bóg na uniwersytecie – po co? Debata „Ex Corde Ecclesiae,” “Gość Niedzielny,” https://lublin.gosc.pl/doc/3999667.Bog-na-uniwersytecie-po-co-Debata-Ex-Corde-Ecclesiae [access: 21.07.2018].
Constitutions of the Society of Jesus, Krakow–Warsaw 2001.
Domański J., Patrystyczne postawy wobec dziedzictwa antycznego, [in:] idem, Philosophica. Paraphilosophica. Metaphilosophica. Studia i szkice z dziejów myśli dawnej, Krakow 2008, pp. 174–203.
Dulles A., Models of the Church, New York 1978.
Dulles A., Newman’s Idea of a University: Still Relevant to Catholic Higher Education, https://newmansociety.org/newmans-idea-university-still-relevant-catholic-higher-education/ [access: 20.12.2019].
Francis, Veritatis gaudium, Vatican 2018.
Frossard A., Portret Jana Pawła II, transl. M. Tarnowska, Krakow 1990.
Imoda F., La Qualità come dimensione della Ecclesialità, “Educatio Catholica” 3 (2017), pp. 63–75.
John Paul II, Fides et ratio, Vatican 1998.
John Paul II, Ex Corde Ecclesiae, Vatican 1990.
Konstytucje Towarzystwa Jezusowego, Krakow–Warsaw 2001.
Kowalska F., Dzienniczek, Krakow 2016.
Lekka-Kowalik A., Kryteria racjonalności postępu naukowego: skuteczność czy mądrość?, [in:] Społeczno-kulturowe konteksty racjonalności, Z. Drozdowicz, S. Sztajer (eds.), Poznań 2012, pp. 13–25.
Loyola I., Epist. Ign. VIII, 618, the letter of 30 May 1550, [in:] Monumenta Ignatiana, ex autographis vel ex antiquioribus exemplis collecta. Series prima: Sancti Ignatii de Loyola Societatis Iesu fudantoris epistole et instructiones, vol. 1, G. Lopez del Horno (ed.), Matriti 1903.
Loyola I., Ćwiczenia duchowne, transl. M. Bednarz, Krakow 2002.
Orygenes, Filokalia, transl. K. Augustyniak, Warsaw 1979.
Paul VI, Populorum progression, Rome 1967.
Paul VI, Gaudium et spes, Rome 1965.
Possevino A., De cultura ingeniorum, Paris 1605.
Remisiewicz Ł., Teologia jako nauka formalna, “Analiza i Egzystencja” 32 (2015), pp. 113–142.
St Augustine, De doctrina Christiana II, 40, 60, [in:] Patrologia Latina 34, 63.
Vatican Council II, Lumen Gentium, Vatican 1964.
Vatican Council II, Dei verbum, Vatican 1965.
Zybertowiczowie A. & K., Ciała i umysły, “Sieci” 25 (2018), p. 98.
Downloads
Download data is not yet available.