Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tom 18 Nr 20 (1) (2023)

Artykuły

Instytucja wyroku łącznego na tle postępowań po uprawomocnieniu się orzeczenia

DOI: https://doi.org/10.32084/bsawp.5401  [Google Scholar]
Opublikowane: 30.06.2023

Abstrakt

Celem opracowania jest analiza trzech postawionych problemów badawczych. Pierwszy problem badawczy dotyczy zakresu przedmiotowego pojęcia „postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia” w kontekście postępowań następczych oraz ich założeń konstrukcyjnych w celu odpowiedzi na pytanie dotyczące adekwatności uregulowania instytucji wyroku łącznego w systematyce kodeksowej. Drugi ogniskuje się wokół próby zrekonstruowania kryteriów, jakimi kierował się ustawodawca wprowadzając do polskiego porządku prawnego procedury stanowiące odstępstwo od zasady niepodważalności prawomocnych orzeczeń sądowych. Trzeci stanowi zaś poszukiwanie ratio legis wprowadzenia instytucji wyroku łącznego do ustawy karnoprocesowej. Na zakończenie formułowano postulaty de lege ferenda.

Bibliografia

  1. Andrzejewska, Marzena, Maciej I. Andrzejewski, i Paweł Czarnecki. 2016. „Wielka Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego – rekapitulacja wypowiedzi przedstawicieli zawodów prawniczych.” W Postępowanie karne a inne postępowania represyjne, red. Paweł Czarnecki, 265-90. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  2. Andrzejewski, Maciej. 2022. „Kształtowanie się instytucji wyroku łącznego w perspektywie historycznej.” Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 17, 2:7-41. https://doi.org/10.32084/bsawp.4845 DOI: https://doi.org/10.32084/bsawp.4845 [Google Scholar]
  3. Bafia, Jerzy, Jan Bednarzak, Marian Fleming, i in. 1971. Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  4. Boratyńska, Katarzyna. 2016. „Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym.” W Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. Andrzej Sakowicz, 756-59. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  5. Boratyńska, Katarzyna, Łukasz Chojniak, i Wojciech Jasiński. 2013. Postępowanie karne. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  6. Cieślak, Marian. 1984. Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  7. Cieślak, Marian. 2011. „Model polskiego procesu karnego na tle niektórych innych systemów na kontynencie europejskim.” W Marian Cieślak. Działa wybrane. T. IV, red. Stanisław Waltoś, 317-30. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
  8. Cioch, Paweł. 2007. Odpowiedzialność Skarbu Państwa z tytułu niesłusznego skazania. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  9. Czabański, Jacek. 2006. „Kara łączna pozbawienia wolności w praktyce.” Prokuratura i Prawo 12:36-66. [Google Scholar]
  10. Derlatka, Marek. 2015. „Kara łączna a racjonalizacja karania.” Państwo i Prawo 6:93-101. [Google Scholar]
  11. Dudka Katarzyna, Hanna Paluszkiewicz, i Dobrosława Szumiło-Kulczycka. 2015. Kodeks postępowania karnego. Wybór orzecznictwa z komentarzem. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  12. Eichstaed, Krzysztof. 2010. Postępowania szczególne w polskim procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis. [Google Scholar]
  13. Gaberle, Andrzej, i Jarosław Gaberle. 2008. „Orzekanie wyrokiem łącznym bezwzględnej kary pozbawienia wolności.” Przegląd Sądowy 6:63-68. [Google Scholar]
  14. Grzegorczyk, Tomasz, i Janusz Tylman. 2022. „Postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia.” W Polskie postępowanie karne (zaktualizowane), red. Radosław Olszewski, i Dariusz Świecki, 1227-274. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  15. Grzegorczyk, Tomasz. 2003. Kodeks postępowania karnego wraz z komentarzem do Ustawy o świadku koronnym. Kraków: Wydawnictwo Zakamycze. [Google Scholar]
  16. Grzyb, Wieńczysław. 2013. Realny zbieg przestępstw. Analiza dogmatyczna na tle kodeksu karnego z 1997 r. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  17. Hofmański, Piotr, Elżbieta Sadzik, i Kazimierz Zgryzek. 2007. Kodeks postępowania karnego: komentarz. T. II. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  18. Hryniewicz-Lach, Elżbieta. 2016. „Krótka historia kary kryminalnej – od jej korzeni po kształt współczesny.” W Wybrane problemy kary i karalności, red. Agnieszka Wedeł-Domaradzka, i Andrzej Purat, 13-26. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. [Google Scholar]
  19. Kaftal, Alfred. 1966. Prawomocność wyroków sądowych w polskim prawie karnym procesowym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  20. Kala, Dariusz. 2003. Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Zagadnienia karnomaterialne i procesowe. Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa. Dom Organizatora. [Google Scholar]
  21. Kardas, Piotr. 2012. „Zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych. Artykuł 86.” W Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. T. 1, red. Andrzej Zoll, 1054-1090. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  22. Kozioł, Tomasz. 2009. Warunkowe umorzenie postępowania karnego. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  23. Kwiatkowski, Zbigniew. 1989. „Przesłanki procesowe w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 1:79-103. [Google Scholar]
  24. Leżak, Kazimierz. 2022. „Korzystność” wyroku łącznego. Analiza orzecznictwa sądowego i poglądów doktryny na tle polskich rozwiązań normatywnych. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  25. Makarewicz, Juliusz 2012. Kodeks karny z komentarzem. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  26. Makarewicz, Juliusz. 1924. Prawo karne: wykład porównawczy z uwzględnieniem prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Lwów–Warszawa: Wydawnictwo Książnica Polska. [Google Scholar]
  27. Marek, Andrzej. 1973. Warunkowe umorzenie postępowania karnego. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  28. Marek, Andrzej. 2010. Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  29. Mącior, Władysław. 2009. „Złe prawo należy zmienić.” W Aktualne problemy prawa karnego. Księga pamiątkowa z okazji Jubileuszu 70. urodzin Profesora Andrzeja Szwarca, red. Łukasz Pohl, 367-79. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza. [Google Scholar]
  30. Misztal-Konecka, Joanna. 2001. „Glosa do uchwały SN z dnia 25 października 2000 r., I KZP 28/00.” Przegląd Sądowy 7-8:126-33. [Google Scholar]
  31. Morawski, Lech. 2008. Wstęp do prawoznawstwa. Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa. Dom Organizatora. [Google Scholar]
  32. Murzynowski, Andrzej. 1965. Ułaskawienie w Polsce Ludowej. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  33. Peiper, Leon. 1936. Komentarz do kodeksu karnego, prawa o wykroczeniach, przepisów wprowadzających obie te ustawy oraz do rozporządzenia Prezydenta R.P. o niektórych przestępstwach przeciw bezpieczeństwu państwa z dnia 24 października 1934 roku (Dz. U. Nr 94, poz. 851) z uwzględnieniem ustawy karnej skarbowej, ordynacji podatkowej, kodeksu karnego wojskowego, ustaw dodatkowych, orzecznictwa Sądu Najwyższego. Kraków: Wydawca Leon Frommer. [Google Scholar]
  34. Rogalski, Maciej. 2005. Przesłanka powagi rzeczy osądzonej w procesie karnym. Kraków: Wydawnictwo Zakamycze. [Google Scholar]
  35. Rogoziński, Piotr. 2009. Instytucja ułaskawienia w prawie polskim. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  36. Steinborn, Sławomir. 2011. Prawomocność częściowa orzeczenia w procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  37. Steinborn, Sławomir. 2015. „Orzeczenie kary łącznej.” W Komentarz aktualizowany do art. 425-673 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, red. Lech Paprzycki. Lex el. [Google Scholar]
  38. Szewczyk, Maria. 1995. „Wymiar kary łącznej w projekcie kodeksu karnego.” Przegląd Sądowy 9:114-27. [Google Scholar]
  39. Śliwiński, Stanisław. 1957. Wznowienie postępowania karnego w prawie polskim na tle porównawczym. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [Google Scholar]
  40. Światłowski, Andrzej. 2008. Jedna czy wiele procedur karnych: z zagadnień wewnętrznego zróżnicowania form postępowania karnego rozpoznawczego. Sopot: Wydawnictwo Arche. [Google Scholar]
  41. Światłowski, Andrzej. 2015. „Wyrok łączny.” W Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. Jerzy Skorupka, 1351-377. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  42. Waltoś, Stanisław, i Piotr Hofmański. 2020. Proces karny. Zarys sytemu. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  43. Waltoś, Stanisław. 1973. Postępowania szczególne w procesie karnym (postępowania kodeksowe). Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  44. Waltoś, Stanisław. 1995. Proces karny. Zarys systemu. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze PWN. [Google Scholar]
  45. Wędrychowski, Marek. 1999. „Postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu.” W Nowe uregulowania prawne w kodeksie postępowania karnego z 1997 r., red. Piotr Kruszyński, 407-65. Warszawa: Dom Wydawniczy ABC. [Google Scholar]
  46. Witkowska, Katarzyna. 2013. „Postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego.” W Zagadnienia teorii i nauczania prawa karnego. Kara łączna. Księga Jubileuszowa Profesor Marii Szewczyk, red. Wojciech Górowski, Piotr Kardas, Tomasz Sroka, i in., 532-656. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer. [Google Scholar]
  47. Wróbel, Włodzimierz. 2007. „Drogi i bezdroża reformy prawa karnego (o rządowym projekcie nowelizacji prawa karnego).” Państwo i Prawo 9:3-13. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.