W opracowaniu autor podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie: jakie miejsce w prawnej strukturze małżeństwa – i co ważne, w relacji do bona matrimonii: bonum prolis, bonum fidei, bonum sacramenti – zajmuje nowo zdefiniowany istotny element: (ordinatio ad) bonum coniugum? Zaprezentowane rezultaty badań w postaci zestawienia paradygmatycznych ujęć elementu dobra małżonków: (I) ujęć stanowiących – wszystko na to wskazuje – zamknięty rozdział historii (dobro małżonków wyłącznie w konfiguracjach „nieautonomicznych”), (II) ujęć, dobrze rokujących na przyszłość (dobro małżonków w konfiguracjach „autonomicznych”) – pozostaje, bo musi pozostać, otwartą pro-pozycją.