Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

Vol. 33 No. 36 (2023)

Articles

Dissimulation or Negligence – on the Failure of Ecclesiastical Authority to Reaction to Violations of the Law

DOI: https://doi.org/10.32077/bskp.5309  [Google Scholar]
Published: 2023-05-31

Abstract

The Author of this paper has undertaken to present the difference between dissimulation and negligence in the context of the failure of an ecclesiastical superior to react to a breach of the law. On the basis of available studies, he presented the institution of dissimulation. In order to show the essence of the operation of this canonical institution as clearly as possible, he referred to the general theory of the juridical act. He pointed out that dissimulation is not related to the essential part of the act that is dissimulated, but is based on the accidental part of this act, i.e. the circumstances. By presenting the general assumptions of dissimulation, he showed how to distinguish it from negligence. This may make it possible to determine whether an ecclesiastical superior is legally and morally responsible for failing to act against a breach of the law.

References

  1. Auguścik, Mariusz. 2014. „Miejsce i rola słuszności w prawie kościelnym.” Łódzkie Studia Teologiczne 23, nr 2:7-26. [Google Scholar]
  2. Aymans, Winfried, i Klaus Mörsdorf. 1991. Kanonischest Recht. Lehrbuch aufgrund des Codex Iuris Canonici. T. 1: Einleitende Grundfragen. Allgemeine Normen. Padeborn–München–Wien–Zürich: Ferdinand Schöningh. [Google Scholar]
  3. Baura de la Peña, Eduardo. 1999. „Le esigenze giuridiche nel rilascio di dispense.” Ius Canonicum [Escritos en honor de Javier Hervada. Volumen especial], 379-94. [Google Scholar]
  4. Baura de la Peña, Eduardo. 2015. „Misericordia e diritto nella Chiesa.” W Ius quia iustum. Festschrift für Helmuth Pree zum 65. Geburtstag, red. Elmar Güthoff, i Stephan Haering, 23-37. Berlin: Duncker & Humbolt. [Google Scholar]
  5. Capello, Felix M. 1923. Summa Iuris Publici Ecclesiastici ad normam codisis iuris canonici et recentiorum S. Sedis documentorum concinnata. Romae: Apus Aedes Universitatis Gregorianae. [Google Scholar]
  6. Caprara, Leonardo, i Anna Sammassimo. 2019. „La dissimulatio tra esigenze di misericordia, legge canonica e centralità della persona.” W Jus-online. Rivista di scienze giuridiche a cura della Facoltà di Giurisprudenza dell’Università Cattolica di Milano 3:279-317. [Google Scholar]
  7. Di Pauli, Andreas. 1912. „Dissimulare poteris.” Archiv für katholisches Kirchenrecht 92:250-69, 397-414. [Google Scholar]
  8. Dzierżon, Ginter. 2020. Dyspensa w kanonicznym porządku prawnym. Studium prawno-historyczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]
  9. Fornés, Juan. 1998. „Legalidad y flexibilidad en el ejercicio de la potestad eclesiástica.” Ius Canonicum XXXVIII, 75:119-45. [Google Scholar]
  10. Gałkowski, Tomasz. 2013. „Dyspensa od prawa bożego.” Łódzkie Studia Teologiczne 22:67-79. [Google Scholar]
  11. Gerosa, Libero. 2003. Interpretacja prawa w Kościele. Zasady, wzorce, perspektywy, Tłum. Katarzyna Kubis, i Andrzej Porębski. Kraków: Wydawnictwo WAM. [Google Scholar]
  12. Kaleta, Paweł. 2022. „Kan. 1378.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. IV/2: Księga VI. Sankcje karne w Kościele, red. Józef Krukowski, 253-57. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  13. Krukowski, Józef. 2022. „Kan 1341.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. IV/2: Księga VI. Sankcje karne w Kościele, red. Józef Krukowski, 139-42. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  14. Lefebvre, Charles. 1947. „La dissimulation et la dispense tacite.” Ephemerides Iuris Canonici 4:606-26. [Google Scholar]
  15. Majer, Piotr. 2020. „Odpowiedzialność kanonicznoprawna biskupa w przypadku przestępstw seksualnych duchownych wobec małoletnich.” W Odpowiedź Kościoła na dramat wykorzystania seksualnego małoletnich. Aspekt prawny, dokumenty i komentarze, red. Piotr Studnicki, i Marta Dalgiewicz, 140-48. Ząbki: Apostolicum. [Google Scholar]
  16. Michiels, Gommarus. 1949. Normae generales iuris canonici. Commentarius Libri I Codicis iuris canonici. Wyd. następne. T. 2. Parisiis–Tornaci–Romae: Typis Societatis S. Joannis Evangelistae, Desclée et Socii. [Google Scholar]
  17. Olivero, Giuseppe. 1953. Dissimulatio e tolerantia nell’ordinamento canonico. Milano: Dott. A. Giuffré Editore. [Google Scholar]
  18. Paździor, Stanisław. 2000. „Dysymulacja a dyspensa milcząca.” W Plenitudo legis dilectio. Księga pamiątkowa ku czci O. Prof. Dr hab. B. Zuberta, red. Antoni Dębiński, i Elżbieta Szczot, 517-42. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. [Google Scholar]
  19. Paździor, Stanisław. 2001. „Powody skłaniające przełożonego kościelnego do tolerancji lub dysymulacji.” W Divina et humana. Księga jubileuszowa w 65 rocznicę Urodzin Księdza Profesora Henryka Misztala, red. Antoni Dębiński, Wiesław Bar, i Piotr Stanisz, 649-60. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. [Google Scholar]
  20. Pree, Helmuth. 2000. „Le tecniche canoniche di flessibilizzazione del diritto: possibilita e limiti ecclesiali di impiego.” Ius Ecclesiae 12:375-418. [Google Scholar]
  21. Pree, Helmuth. 2019. „Flexibilisierungsinstrumente im katholischen Kirchenrecht.” Ancilla Iuris 58-95. [Google Scholar]
  22. Prosperi, Adriano. 2009. „Confessione e dissimulazione.” https://journals.openedition.org/dossiersgrihl/3671 [dostęp: 09.03.2023]. https://doi.org/10.4000/dossiersgrihl.3671 [Google Scholar]
  23. Sobański, Remigiusz. 2001. Nauki podstawowe prawa kanonicznego. T. 2: Teologia prawa kościelnego. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.