Przywrócenie odrębnego postępowania w sprawach gospodarczych na mocy ustawy z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych ustaw nie oznaczało mechanicznego przywrócenia przepisów, które obowiązywały do
2 maja 2012 r. Materiał procesowy w tym postępowaniu koncentrowany jest w systemie prekluzji dowodowej, uzupełnionym elementami dyskrecjonalnej władzy sędziego. Surowe konsekwencje prekluzji złagodzone zostały przez zastosowanie klauzul salwatoryjnych, w których przyjęto system wtórnej prekluzji. Zasadniczo materiał dowodowy powinien być przedłożony przez strony w pozwie lub odpowiedzi na pozew, co dotyczy strony reprezentowanej przez kwalifikowanego pełnomocnika; natomiast wobec strony niereprezentowanej w taki sposób zastosowano system pouczeń procesowych. Mimo nowelizacji przepisów postępowania odrębnego istnieje pilna potrzeba modyfikacji art. 4585 § 1 k.p.c. przez rozszerzenie obowiązku podania przez pozwanego wszystkich twierdzeń i dowodów pod rygorem ich pominięcia także wówczas, gdy pierwszym pismem procesowym pozwanego po doręczeniu odpisu pozwu jest środek odwoławczy, np. w postaci sprzeciwu albo zarzutów od nakazu zapłaty. Wątpliwości interpretacyjne wywołują również inne przepisy działu IIa, w tym art. 4581 § 1 zd. 2 k.p.c., który nie zapobiega
całkowicie krzyżowaniu się postępowania w sprawach gospodarczych z postępowaniem z udziałem konsumentów, wymaga więc dalszego poprawienia. Powyższe kwestie omówiono szerzej w artykule, wraz z propozycjami określonych rozwiązań.