Zamówienia publiczne – jako motor rozwijającego się społeczeństwa – wymagają stosowania szeregu procedur jurysdykcyjnych. Procedury te nie są tylko teoretyczne, ale mają praktyczne implikacje, gwarantując zgodność z zasadami i regułami prowadzenia postępowań administracyjnych oraz ich rozwój oparty na przepisach prawa. Rumunia dokonała transpozycji dyrektywy nr 665/89, wprowadzając rozróżnienie między procedurami jurysdykcyjnymi, w których dokumenty sporządzane są na etapie poprzedzającym zawarcie umowy, bezpośrednio związanymi z administracyjną procedurą udzielania zamówień, a procedurami mającymi na celu wykonanie umów, ich unieważnienie, rozstrzygnięcie, rozwiązanie, które mogą zostać sfinalizowane po zakończeniu
procedury udzielania zamówień w trakcie trwania umowy. Niezależnie jednak od sytuacji prawo rumuńskie nadaje konkretne skutki zasadzie szybkości, którą chroni poprzez wyraźne przepisy przewidujące krótkie terminy na przeprowadzenie procedury, sformułowanie niektórych dokumentów, zaskarżenie decyzji, chociaż czasami te same przepisy proceduralne wydają się wpływać na tę zasadę. Artykuł ma na celu przedstawienie tych przepisów, interpretowanych w szczególności w świetle szybkości i wymogów rozporządzenia ponadnarodowego, które są narzucane w procedurach wewnętrznych, w tym przez orzecznictwo Trybunału Luksemburskiego.
You may also start an advanced similarity search for this article.
