Od ponad czterystu lat w miejscowości św. Anna koło Przyrowa funkcjonuje klasztor dominikanek. Za ogrodzonym murem znajduje się kościół, klasztor, dziedziniec odpustowy, kilka budynków gospodarczych, przytułek, dom dla pielgrzymów, dwa ogrody i sad. Klasztor ten przeszedł kilka etapów podczas swojego istnienia. Najpierw było to miejsce objawień św. Anny, następnie mały kościół pielgrzymkowy i wreszcie klasztor bernardynów. Po sekularyzacji zakonów przeprowadzonej przez władze carskie w październiku 1864 roku i wywiezieniu zakonników ze Świętej Anny kompleks był wykorzystywany przez rosyjskich żołnierzy. Po ich odejściu umieszczono w nim klasztor etatowy dla zakonnic z różnych reguł. W 1905 r. z trzech wspólnot tam osadzonych dominikanki otrzymały ograniczone prawo przeprowadzenia rekrutacji do życia klasztornego i otwarły nowicjat. Od tego momentu mniszki te tworzą dzieje klasztoru Świętej Anny.