Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 20 (2016)

Artykuły

Niebezpieczny materiał dowodowy i mobilny system robotyczny, czyli nowoczesne technologie na miejscu zdarzenia

  • Magdalena Zubańska
DOI: https://doi.org/10.52097/pwk.5574  [Google Scholar]
Opublikowane: 2023-06-07

Abstrakt

Uznaje się, że miejsce zdarzenia jest to najbogatsze źródło informacji o przestępstwie i przestępcy. Kluczową rolę odgrywają oględziny. Przedmiotem oględzin są niejednokrotnie takie miejsca zdarzenia, w których ujawnianie i zabezpieczanie śladów kryminalistycznych należy – z powodu panujących tam warunków – do czynności szczególnie niebezpiecznych, stwarzających realne zagrożenie dla technika kryminalistyki. Wymownym przykładem takiego miejsca jest nielegalne laboratorium substancji kontrolowanych, gdzie znajduje się bardzo duża liczba substancji toksycznych, drażniących, łatwopalnych. Ich zabezpieczenie, transport i przechowywanie może być bardzo niebezpieczne. Tymczasem brak jest ściśle określonych jednolitych standardów i rozwiązań organizacyjno-prawnych oraz technicznych przy postępowaniu z tzw. trudnymi dowodami procesowymi. W Wyższej Szkole Policji realizowany jest projekt badawczo-rozwojowy, który w części technicznej zakłada opracowanie nowoczesnych rozwiązań i urządzeń umożliwiających prawidłowe i skuteczne zabezpieczenie, transportowanie, przechowywanie oraz utylizację niebezpiecznego materiału dowodowego. Rozwiązaniem eliminującym zagrożenia, o których wspomniano, mógłby być robotyczny system do pobierania próbek (np. próbek agresywnych mieszanin reakcyjnych). Z punktu widzenia bezpieczeństwa techników kryminalistyki takie rozwiązanie ma istotne znaczenie.

Bibliografia

  1. Ekspert: rozwój nowoczesnych technologii sprzyja kryminalistyce, http://naukawpolsce.pap.pl, dostęp: październik 2015 r. [Google Scholar]
  2. Girdwoyń P., Skanowanie 3D na miejscu zdarzenia – przyszłością kryminalistyki?, w: B. Hołyst (red.), Technika kryminalistyczna w pierwszej połowie XXI wieku. Wybrane problemy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014 [Google Scholar]
  3. Grzelak B., Solarz A. (red.), Ślady. Metodyka ujawniania i zabezpieczania śladów oraz pobierania materiału porównawczego, Wydawnictwo Zakładu Kryminalistyki KG MO, Warszawa 1967 [Google Scholar]
  4. Grzeszyk C., Taktyka wykorzystania wyników ekspertyz kryminalistycznych w postępowaniu karnym ze szczególnym uwzględnieniem ekspertyzy daktyloskopijnej, w: J. Widacki (red.), Problematyka etyczna w kryminalistyce. Materiały V Sympozjum Metodologii Kryminalistyki i Nauk Pokrewnych, Chęciny 14–16 czerwca 1984, Katowice 1984 [Google Scholar]
  5. Kołecki H., Zakres i sposób uprawiania kryminalistyki w Polsce, w: tegoż (red.), Kryminalistyka i nauki penalne wobec przestępczości, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2008 [Google Scholar]
  6. Krawczyk W., Nielegalne laboratoria narkotykowe, Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP, Warszawa 2005 [Google Scholar]
  7. Kryczka K., Gdzie technik nie może…, „Policja 997” 2015, nr 7 (124) [Google Scholar]
  8. Kwiatkowska-Wójcikiewicz V., Oględziny miejsca: teoria i praktyka, „Dom Organizatora”, Toruń 2011 [Google Scholar]
  9. McDermind V., Anatomia zbrodni. Sekrety kryminalistyki, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2015 [Google Scholar]
  10. Pączkowski T., Cyberzagrożenia, „Policyjne Forum Szkoleniowe” 2015, nr 1 [Google Scholar]
  11. Z profesorem Tadeuszem Widłą spacer po kryminalistyce, „Gazeta Uniwersytecka UŚ” 2005, nr 10 (130), http:// gazeta.us.edu, dostęp: październik 2015 r. [Google Scholar]
  12. Zubańska M., Kowalski G., O możliwościach zastosowania innowacyjnych rozwiązań i nowoczesnych technologii podczas czynności na miejscu zdarzenia, „Przegląd Policyjny” 2015, nr 4 (120) [Google Scholar]
  13. Streszczenie [Google Scholar]