Zagadnienia prawa właściwego dla zobowiązań związanych z papierami wartościowymi regulowane są przez ustawę z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe oraz przez przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I). Celem niniejszego artykułu jest określenie łączników miarodajnych dla wskazana prawa właściwego dla zobowiązań wynikających z papierów wartościowych na okaziciela innych niż weksel oraz czek, w tym papierów wartościowych zdematerializowanych. W tym celu podjęta zostanie próba określenia wzajemnej relacji przepisów art. 31 p.p.m. oraz art. 1 ust. 2 lit. d rozporządzenia Rzym I, która pozwoli rozstrzygnąć, czy należy przyjąć za możliwą tezę, że dla zobowiązań z papierów wartościowych na okaziciela dopuszczalny będzie wybór prawa, czy też właściwe będzie przyjęcie tezy, że w obszarze zobowiązań wynikających z papierów wartościowych innych niż weksel oraz czek posłużono się wyłącznie łącznikami obiektywnymi.