Autorzy analizują historyczne i społeczne zjawiska instrumentalizacji i degradacji podmiotowości dziecka. W świetle ustaleń wstępnych wskazują na konieczność społecznej i kulturowej weryfikacji wartości, na których fundowane są relacje z dziećmi. Poddając refleksji znaczenie wartości chrześcijańskich w opiece nad dzieckiem wskazują na funkcję rodziny w kształtowaniu macierzy życia społecznego. Akcentują rolę rodziny w przekazywaniu podstawowych zasad życia społecznego i moralnego.