Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer
Teka Commission of Legal Sciences Polish Academy of Sciences Branch in Lublin

Vol. 13 No. 1 (2020)

Articles

The Assignment of Secured Receivables in International Private Law. The Law Applicable to Secured Receivables. General Comments

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2020.13.1-35  [Google Scholar]
Published: 2020-06-30

Abstract

The article presents the rules of determining the law applicable to receivables and their assignment indicating possible links between a claim, its transfer and legal ways of securing a claim. It emphasizes that the law applicable to receivables is determined separately from the law applicable to the assignment of receivables and the legal security of a claim (e.g. a pledge or a surety). In some situations, both laws need to be applied jointly.

References

  1. Alexander, Mary R. 1989. “Towards Unification and Predictability – The International Factoring Convention on International Factoring.” Columbia Journal of Transnational Law 27:360–66. [Google Scholar]
  2. Baur, Jürgen. 1999. “Hypothekenrechte.” In Jürgen Baur, and Rolf Stürner, Sachenrecht, 140–59. München: C.H. Beck. [Google Scholar]
  3. Bączyk, Mirosław. 1982. Odpowiedzialność cywilna poręczyciela. Toruń: UMK. [Google Scholar]
  4. Bénabent, Alain. 1989. Droit civil. Les obligations. Paris: Montchrestien. [Google Scholar]
  5. Czachórski, Witold, Adam Brzozowski, et al. 1994. Zobowiązania. Zarys wykładu. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  6. Drozd, Edward. 1974. Przeniesienie własności nieruchomości. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
  7. Drozd, Edward. 1994. “Zastaw w prawie prywatnym międzynarodowym.” In Rozprawy z polskiego i europejskiego prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi Józefowi Skąpskiemu, ed. Andrzej Mączyński, Maksymilian Pazdan, et al., 33–43. Kraków: Wydawnictwo Secesja. [Google Scholar]
  8. Fenichel, Zygmunt. 1928. Prawo prywatne międzynarodowe i międzydzielnicowe. Kraków: Księgarnia Powszechna. [Google Scholar]
  9. Flessner, Axel. 2009. “Die internationale Forderungsabtretung nach der Rom I – Verordnung.” IPRax 1:35–43. [Google Scholar]
  10. Gniewek, Edward. 2011. “Współczesny model hipoteki – zasadnicze zręby konstrukcji.” Monitor Prawniczy 4:181–88. [Google Scholar]
  11. Gołaczyński, Jacek. 2002. Zastaw na rzeczach ruchomych. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  12. Grabowski, Paweł. 2000. „Przelew wierzytelności przyszłych.” Monitor Prawniczy 9:564–71. [Google Scholar]
  13. Hromadka, Wilhelm. 1980. “Sicherungsübereignung und Publizität.” Juristische Schulung. Zeitschrift für Studium und Ausbildung, 89–94. [Google Scholar]
  14. Kaczorowska, Maria. 2016. Koncepcja Eurohipoteki na tle praw zastawniczych na nieruchomościach w Europie. Wrocław: Wydawnictwo Opole. [Google Scholar]
  15. Krzykowski, Artur. 2012. Umowne zakazy przelewu wierzytelności (pacta de non cedendo) w obrocie krajowym i międzynarodowym, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  16. Kuropatwiński, Jarosław. 1998. “Cesja wierzytelności przyszłych.” Przegląd Prawa Handlowego 9:19–27. [Google Scholar]
  17. Kuropatwiński, Jarosław. 2007. Umowne rozporządzenie wierzytelnością przyszłą. Toruń–Bydgoszcz: TNOiK. [Google Scholar]
  18. Kurowski, Witold. 2005. Przelew wierzytelności w prawie prywatnym międzynarodowym. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze. [Google Scholar]
  19. Kurowski, Witold. 2007. “Prawo właściwe dla przelewu wierzytelności. Glosa.” Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego 1:145–52. [Google Scholar]
  20. Kurowski, Witold. 2015. “Przelew wierzytelności.” In System Prawa Prywatnego. Vol. 20B: Prawo prywatne międzynarodowe, ed. Maksymilian Pazdan, 356–94. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  21. Lando, Ole. 2003. “Principles of European Contract Law and Unidroit Principles: Moving from Harmonisation to Unification.” Revue de Droit Uniforme 8, no. 1–2:123–33. DOI: https://doi.org/10.1093/ulr/8.1-2.123 [Google Scholar]
  22. Lando, Ole, and Hugh Beale, ed. 2000. Principles of European Contract Law, Parts I and II Combined and Revised. The Hague–London–Boston: Kluwer Law International. [Google Scholar]
  23. Leśniak, Marek. 2004. Zastaw bez przeniesienia przedmiotu zastawu. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze. [Google Scholar]
  24. Liebeskind, Adolf. 1938. “Przelew wierzytelności i wstąpienie osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela.” In EPPP, ed. Fryderyk Zoll, and Jan Wasilkowski, fasc. XXXI, vol. IV: 1908–1912. Warszawa: Wydawnictwo Bibljoteka Polska. [Google Scholar]
  25. Łętowska, Ewa. 1980. System prawa cywilnego. Prawo zobowiązań, część ogólna. Vol. 3. Part 1. Wrocław: Ossolineum. [Google Scholar]
  26. Martiny, Dieter. 2010. Münchener Kommentar zum Bürgerlichen Gesetzbuch. Vol. 10: Internationales Privatrecht, Rom I‑Verordnung, Rom II‑Verordnung, Einführungsgesetz zum Bürgerlichen Gesetzbuche (Art. 1–24). Ed. 5. München: C.H. Beck. [Google Scholar]
  27. Mojak, Jan. 1990. Przelew wierzytelności w polskim prawie cywilnym. Lublin: Wydawnictwo UMCS. [Google Scholar]
  28. Mojak, Jan. 2004. Obrót wierzytelnościami. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  29. Mojak, Jan, and Jacek Widło. 1999. “Przelew wierzytelności zabezpieczonej sądowym zastawem rejestrowym.” Przegląd Prawa Handlowego 11:12–21. [Google Scholar]
  30. Mojak, Jan, and Jacek Widło. 2017. “Umowna zmiana podmiotu w stosunku zobowiązaniowym (uwagi na tle prac Zespołu Komisji Kodyfikacyjnej pod kierunkiem Prof. Z. Radwańskiego).” In Prawo kontraktów, ed. Zbigniew Kuniewicz, and Dorota Sokołowska, 551–56. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  31. Pazdan, Maksymilian. 2005. “Zagadnienia kolizyjnoprawne przelewu wierzytelności.” In Prawo prywatne czasu przemian. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Stanisławowi Sołtysińskiemu, ed. Agnieszka Nowicka, 889–99. Poznań: LexisNexis. [Google Scholar]
  32. Pazdan, Maksymilian. 2017. Prawo prywatne międzynarodowe. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  33. Pisuliński, Jerzy. 2002. Hipoteka kaucyjna. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze. [Google Scholar]
  34. Preusner–Zamorska, Janina, and Elżbieta Traple. 1992. “Zastaw na prawach w prawie polskim i niemieckim ze szczególnym uwzględnieniem problematyki praw na dobrach niematerialnych.” Krakowskie Studia Prawnicze 25:41–60. [Google Scholar]
  35. Przybyłowski, Kazimierz. 1935. Prawo prywatne międzynarodowe. Lwów: Nakładem Autora. [Google Scholar]
  36. Reich, Norbert. 2006. “A Common Frame of Reference (CFR) – Ghost or Host for Integration?” ZERP Diskussionspapier 7:30–43. [Google Scholar]
  37. Rycko, Nikodem. 2017. “Przelew wierzytelności.” In Prawo Prywatne Międzynarodowe. Komentarz, ed. Jerzy Poczobut, 622–35. Warszawa: Woltes Kluwer Polska. [Google Scholar]
  38. Stoll, Hans. 1983. Grundriss des Sachenrechts. Heidelberg. CF Müller. [Google Scholar]
  39. Tracz, Grzegorz. 1997. „Aktualność generalnej reguły kauzalności czynności prawnych przysparzających w prawie polskim.” Kwartalnik Prawa Prywatnego 3:499–530. [Google Scholar]
  40. Von Bar, Christian and Eric Clive, ed. 2009. Principles, Definitions and Model Rules of European Private Law. Draft Common Frame of Reference (DCFR). Vol. 1. Sellier: European Law Publishers. DOI: https://doi.org/10.1515/9783866537279 [Google Scholar]
  41. Weatherill, Stephen. 2005. “Why Object to the Harmonization of Private law by the EC?” European Review of Private Law 5:633–60. DOI: https://doi.org/10.54648/ERPL2004037 [Google Scholar]
  42. Widło, Jacek. 2002. “Umowa przelewu wierzytelności. Zagadnienia wybrane.” Nowy Przegląd Notarialny 1:67–83. [Google Scholar]
  43. Widło, Jacek. 2008. Zastaw rejestrowy na prawach. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  44. Widło, Jacek. 2013. “Prawo prywatne międzynarodowe i międzydzielnicowe.” In Synteza prawa polskiego 1918–1939, ed. Tadeusz Guz, Jan Głuchowski, et al., 601–34. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  45. Wolf, Manfred, and Ludwig Raiser. 1997. Sachenrecht. Tübingen: Mohr Siebeck. [Google Scholar]
  46. Wolter, Aleksander, Jerzy Ignatowicz, et al. 1997. Prawo cywilne. Zarys części ogólnej. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  47. Wowerka, Arkadiusz. 2005. “Faktoring w obrocie międzynarodowym ze szczególnym uwzględnieniem regulacji konwencji ottawskiej o faktoringu międzynarodowym.” In Polskie prawo prywatne w dobie przemian. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Jerzemu Młynarczykowi, ed. Anna Smoczyńska, 126–48. Gdańsk: Uniwersytet Gdański. [Google Scholar]
  48. Wowerka, Arkadiusz. 2009a. “Prawo właściwe dla transakcji faktoringowych.” In Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego, vol. 4, ed. Maksymilian Pazdan, 135–58. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  49. Wowerka, Arkadiusz. 2009b. “Umowa faktoringu w świetle konwencji ottawskiej o faktoringu międzynarodowym.” In Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego, vol. 5, ed. Maksymilian Pazdan, 57–85. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  50. Wowerka, Arkadiusz. 2011a. “Przelew wierzytelności w świetle rozporządzenia Rzym I.” In Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego, vol. 9, ed. Maksymilian Pazdan, 35–61. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  51. Wowerka, Arkadiusz 2011b. “Zakres zastosowania konwencji nowojorskiej w przelewie wierzytelności w handlu międzynarodowym.” Gdańskie Studia Prawnicze 25:659–78. [Google Scholar]
  52. Wudarski, Arkadiusz. 2009. “W poszukiwaniu konstrukcji eurohipoteki.” Kwartalnik Prawa Prywatnego 1:205–38. [Google Scholar]
  53. Zachariasiewicz, Maria A. 1983. Prawo właściwe dla zobowiązań z czynności prawnych w braku wyboru prawa w polskim prawie prywatnym międzynarodowym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. [Google Scholar]
  54. Zaradkiewicz, Kamil. 2011. “Nowa regulacja prawa hipotecznego.” Przegląd Prawa Handlowego (supplement) 1:1–40. [Google Scholar]
  55. Zawada, Kazimierz. 1990. Umowa przelewu wierzytelności. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. [Google Scholar]
  56. Zawada, Kazimierz. 1996. “Faktoring międzynarodowy.” Kwartalnik Prawa Prywatnego 4:795–95. [Google Scholar]
  57. Zawada, Kazimierz. 1998. “Umowy przenoszące wierzytelności. Cz. II.” Rejent 1:7–22. [Google Scholar]
  58. Zawada, Kazimierz. 2005. “O przelewie wierzytelności przyszłych.” In Księga pamiątkowa ku czci Sędziego Stanisława Rudnickiego, 343–55. Warszawa: LexisNexis. [Google Scholar]
  59. Zawada, Kazimierz. 2014. “Przelew wierzytelności.” In System Prawa Prywatnego. Vol. 6: Prawo zobowiązań – część ogólna, ed. Adam Olejniczak, 1393–445. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  60. Zoll, Fryderyk. 1945. Międzynarodowe i międzydzielnicowe prawo prywatne w zarysie. Kraków: Księgarnia Florian Trzeciecki. [Google Scholar]
  61. Zoll, Fryferyk. 1947. Międzynarodowe prawo prywatne w zarysie. Kraków: Księgarnia Powszechna. [Google Scholar]
  62. Żarnowiec, Łukasz. 2013. “Komentarz do art. 14 Rzym I.” SIP Lex. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.