Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 28 Nr 1 (2020)

Teologia pastoralna

Koncepcja chrześcijańskiej solidarności drogą do pokoju i rozwoju

DOI: https://doi.org/10.34839/wpt.2020.28.1.261-281  [Google Scholar]
Opublikowane: 29.06.2020

Abstrakt

Kościół w ciągu wieków i w czasach współczesnych w swoim nauczaniu interpretował i nadal interpretuje wydarzenia i zjawiska zachodzące w świecie w świetle Objawienia Bożego. Kwestia solidarności nie jest nowa i już w starożytności miała podłoże prawne. Przedstawiona koncepcja chrześcijańskiej solidarności zarówno między ludźmi, jak i między narodami jest obowiązkiem każdej osoby wynikającym z Biblii. Jej realizacja na płaszczyźnie międzynarodowej i międzyludzkiej pozytywnie wpływa na życie jednostek i społeczeństw. Nakreślona przez Kościół wizja solidarności chrześcijańskiej pomaga nam dostrzec osobę, lud czy naród nie jako narzędzie, ale jako bliźniego potrzebującego wsparcia. Proponowana przez papieży solidarność jest drogą do pokoju, a zarazem do rozwoju. Według nich pokój światowy bowiem jest nie do osiągnięcia, jeżeli ludzie za niego odpowiedzialni nie uznają, że współzależność sama w sobie wymaga przezwyciężenia polityki bloków, porzucenia wszelkiej formy imperializmu ekonomicznego, militarnego czy politycznego, a także przekształcenia wzajemnej nieufności we współpracę.

Bibliografia

Angelicum, 80 (2003).

Combi E., Monti E., Fede cristiana e agire sociale, Milan 2001.

Combi E., Monti E., Fede e società. Introduzione all’etica sociale, Milan 2005.

Compagnoni F., Piana G., Privitera S., Nuovo Dizionario di teologia morale, Cinisello Balsamo 1994.

Dizionario di dottrina sociale della Chiesa, Centro di Ricerche per lo Studio della Dottrina Sociale della Chiesa dell’Universita Cattolica del s. Cuore (ed.), Milano 2004.

Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Vatican 1970–1981.

John XXIII, Mater et Magistra, Vatican 1961.

John XXIII, Pacem in terris, Vatican 1963.

John Paul II, Laborem exercens, Vatican 1981.

John Paul II, Messaggio all’Assemblea Generale delle Nazioni Unite per la celebrazione del 50° di fondazione, “L’Osservatore Romano” 136 (6.10.1995), no. 231, p. 6; no. 4.

John Paul II, Redemptor hominis, Vatican 1979.

John Paul II, Sollicitudo rei socialis, Vatican 1987.

Leon XIII, Rerum novarum, Vatican 1891.

Messale Romano, Vatican 1983.

Mondin B., Dizionario Enciclopedico del pensiero di San Tommaso D’Aquino, Bologne 2000.

Pontifical Council For Justice and Peace, Compendio della dottrina sociale della Chiesa, Vatican 2004.

Paul VI, Octogesima adveniens, Vatican 1971.

Paul VI, Populorum progressio, Vatican 1967.

Pius XI, Quadragesimo anno, Vatican 1931.

Pius XII, Discorso La solennità della Pentecoste per il 50 anniversario dell’enciclica Rerum novarum, Radiomessaggio, 1.06.1941, [in:] Acta Apostolicae Sedis (1941), vol. 33.

Second Vatican Council, Gaudium et spes, Vatican 1965.

Second Vatican Council, Apostolicam actuositatem, Vatican 1965.

Sorge B., Introduzione alla dottrina sociale della Chiesa, Brescia 2006.

Tommaso d’Aquino, Commento all’etica Nicomachea di Aristotele, Bologna 1998.

“L’Osservatore Romano” 135 (1995).

Downloads

Download data is not yet available.