Artykuł stanowi prezentację kompleksowego modelu formalnych i nieformalnych źródeł etyki akademickiej w Polsce. W tej kwestii autor analizuje trzy modele: 1) model integralności i wiarygodności; 2) model infrastruktury etycznej oraz 3) model społecznej odpowiedzialności nauki. Przy czym zawsze zakładamy, iż dany model stanowi system złożony, tj. składa się z rodzajowo różnych standardów etyki akademickiej, zarówno norm prawnych, jak i norm moralnych. Wskazane trzy modele nie ujawniają się jednak w Polsce w swojej czystej postaci. Raczej w procesie rozwoju stanowią one efekt pewnej ewolucji, ponieważ każdy kolejny model zawiera elementy modelu wcześniejszego. Proces stopniowej erozji modelu klasycznego (integralności i wiarygodności nauki) stanowi rezultat silnych obecnie ocen zewnętrznych, jak np. postulatu społecznej odpowiedzialności nauki oraz postulatu wzrostu efektywności prowadzenia badań naukowych.