Przedmiotem artykułu są dwa wątki problemowe, mające fundamentalne znaczenie dla teraźniejszości i przyszłości Państwa, Kościoła i Narodu. Pierwszy dotyczy ustalenia znaczenia zasady współdziałania między państwem i Kościołem w kontekście paradygmatu dualizmu religijno-politycznego ukształtowanego w kulturze europejskiej na bazie nakazu Chrystusa: „Oddajcie cezarowi to, to co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mt 21,21) z uwzględnieniem dwóch systemów prawa – prawa kanonicznego i prawa polskiego – w kontekście transformacji społeczno-politycznych wiodących od totalitaryzmu komunistycznego do demokracji. Drugi dotyczy zastosowania zasady współdziałania między państwem a Kościołem do współdziałania na rzecz instytucji małżeństwa i rodziny w świetle Karty Praw Rodziny Stolicy Apostolskiej (1983) oraz Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (1997) i Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską (1993).