Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich

Tom 31 Nr 34 (2021)

Artykuły

Przesłuchanie świadków poza siedzibą trybunału w świetle kan. 1558 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku

DOI: https://doi.org/10.32077/skp.2021.34.1-9  [Google Scholar]
Opublikowane: 30.06.2021

Abstrakt

Kan. 1558 KPK/83 stanowi, że zasadniczym miejscem przesłuchania świadków jest siedziba trybunału. Dopuszcza jednak możliwości przeciwne, gdy sędzia uzna inaczej. Kardynałowie, patriarchowie, biskupi i osoby, które cieszą się podobnym ułatwieniem na bazie prawa własnego kraju mogą sami wybrać miejsce zeznań. Natomiast o miejscu przesłuchań decyduje sędzia, gdy rzecz dotyczy chorych, czy tych którzy z powodu odległości, jak i innej przeszkody doświadczają niemożliwości czy trudności w przybyciu do sądu. W treści kan. 1558 KPK/83 możemy dopatrzyć się ciągłości historycznej przyjętego rozwiązania. Rozwiązanie prawno-kościelne w dużej mierze, choć nie całkowicie, pokrywa się z tym rzymskim i prawno-państwowym. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej Autor omawia treść kanonu dotyczącego miejsca przesłuchania świadków, gdy muszą zeznawać poza siedzibą sądu, w drugiej szuka racji takiego kanonu i postrzega je w racjonalności, skuteczności, świadomości uprzywilejowania społecznego osób piastujących wysokie godności, ich autonomii, chęci jak najmniejszego kolidowania z ich codziennymi obowiązkami, ale także i w wrażliwości na potrzeby chorych i biednych.

Bibliografia

  1. Adamowicz, Leszek. 2011. “s.v. Patriarchat.” In Encyklopedia Katolicka, vol. 15, ed. Edward Gigilewicz, 44-45. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  2. Bączkowicz, Franciszek, Józef Baron, and Władysław Stawinoga. 1958. Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, vol. 3. Opole: Wydawnictwo Diecezjalne św. Krzyża w Opolu. [Google Scholar]
  3. Ciprotti, Pio, Pio Paschini, and Vittorio Bartoccetti. 1949. “s.v. Cardinale.” In Enciclopedia Cattolica, vol. 3: Bra-Col., 779-84. Città del Vaticano: Ente per l’Enciclopedia Cattolica e per il Libro Cattolico. [Google Scholar]
  4. Crawford, Michael H. 1996. Roman Statutes, vol. 2. London: Institute of Classical Studies, School of Advanced Study, University of London. [Google Scholar]
  5. del Amo, Leó. 2011. “Dowody.” In Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, ed. Piotr Majer, 1147-190. Kraków: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  6. Ducos, Michèle. 2013. “La justice et les procès dans les livres I et II des Annales de Tacite.” Vita Latina 187-188:248-66. [Google Scholar]
  7. Górecki, Edward. 2000. “s.v. Kardynał.” In Encyklopedia Katolicka, t. 8, ed. Edward Gigilewicz, 788-89. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  8. Knoppek, Krzysztof. 2002. “Przesłuchanie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej jako świadka w postępowaniu sądowym.” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 64, fasc. 1:53-56. [Google Scholar]
  9. Krzywkowska, Justyna. 2019. “Zdolność świadków do składania zeznań przed sądami kościelnymi.” Roczniki Nauk Prawnych 29, no. 4:141-53. DOI: https://doi.org/10.18290/rnp.2019.29.4-10 [Google Scholar]
  10. Martínez Caballero, Santiago. 2017. “El asesinato del praetor L. Calpurnius Piso por un termestino (Tac. Ann. 4.45): ¿persecución de la libertas y la alta nobleza romana en época de Tiberio César?” Gerión 35, no. 1:201-26. DOI: https://doi.org/10.5209/GERI.56963 [Google Scholar]
  11. McCormack, Alan. 1997. The Term „privilege”. A Textual Study of Its Meaning and Use in the 1983 Code of Canon Law. Roma: Editrice Pontificia Università Gregoriana. [Google Scholar]
  12. Mogenet, Joseph. 1947. “Un texte de Tacite (Annales, XIII, 12): facto ou fato?” L’antiquité classique 16, fasc. 2:253-59. DOI: https://doi.org/10.3406/antiq.1947.2801 [Google Scholar]
  13. Pawluk, Tadeusz. 1990. Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, vol. 4: Doczesne dobra Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy. Olszyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne. [Google Scholar]
  14. Pikus, Szymon. 2009. Niezawisłość sędziego kościelnego. Lublin-Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu. [Google Scholar]
  15. Sadowski, Piotr. 2012. “Rzymskie źródła kanonicznego pojęcia dyspensy.” Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 10, no. 4:79-93. [Google Scholar]
  16. Sajkowski, Ryszard. 1998. “Julia Augusta a prawo o obrazie majestatu.” In Religia i prawo karne w starożytnym Rzymie, red. Antoni Dębiński, and Marek Kuryłowicz, 127-38. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL. [Google Scholar]
  17. Sanchez-Gil, Antonio S. 2000. “L’elenco dei privilegi e delle facoltà dei Cardinali di Santa Romana Chiesa e il loro statuto giuridico.” Ius Ecclesiae 12, no. 1:272-83. [Google Scholar]
  18. Sztychmiler, Ryszard. 2007. “Proces sporny.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, vol. V: Księga VII. Procesy, ed. Józef Krukowski, 123-315. Poznań: Pallottinum. [Google Scholar]
  19. Sztychmiler, Ryszard. 2018. “Rekwizycje sądowe po reformie procesu papieża Franciszka.” In Teoretyczne i praktyczne aspekty postępowania dowodowego, ed. Marek Paszkowski, Dawid Daniluk, and Magdalena Rzewuska, 8-23. Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. [Google Scholar]
  20. Wójcik, Walenty. 1989. “s.v. Biskup.” In Encyklopedia Katolicka, vol. 2, red. Feliks Gryglewicz, Romuald Łukaszyk, Zygmunt Sułowski, 589-91. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. [Google Scholar]
  21. Wołodkiewicz, Włodzimierz. 2002. “Ius et lex w rzymskiej tradycji prawnej.” Ius et lex 1:53-61. [Google Scholar]
  22. Zabłocki, Jan. 1994. “Si morbus aevitasve vitium escit.” Prawo Kanoniczne 37, no. 3-4:47-57. DOI: https://doi.org/10.21697/pk.1994.37.3-4.03 [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.