Artykuł przedstawia działalność duchowieństwa diecezji częstochowskiej posługującego na obszarze województwa częstochowskiego w tzw. karnawale Solidarności (lato 1980 – 13 grudnia 1981). Ukazana ona została w świetle materiałów Służby Bezpieczeństwa. Funkcjonariusze aparatu represji zwracali uwagę na stosunek duchownych wobec Solidarności. Biskupi i księża na zaproszenie działaczy Solidarności odprawiali nabożeństwach, święcili sztandary, krzyże i obrazy, które zawieszano w szkołach i zakładach pracy. Władze diecezjalne starały się pozyskać poparcie Solidarność w walce o swobodny dostęp na Jasną Górę, w dziedzinie budownictwa sakralnego, wznowienia wydawania tygodnika katolickiego „Niedziela”, powrotu symboli religijnych w miejscach publicznych. SB zwracała uwagę na wszelkie antypaństwowe działania duchowieństwa. Taki charakter miały przede wszystkim uroczystości religijno-patriotyczne organizowane wspólnie z Solidarnością w rocznicę ważnych wydarzeń historycznych, pielgrzymki na Jasną Górę, jak również I Tydzień Kultury Chrześcijańskiej oraz nabożeństwa związane z zamachem na życie papieża Jana Pawła II i chorobą i śmiercią prymasa Stefana Wyszyńskiego. Władze niepokoiło zaangażowanie członków Duszpasterstwa Akademickiego w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów działającym zarówno na Politechnice Częstochowskiej jak i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Aparat represji podjął szereg działań mających na celu przeciwdziałanie aktywności duchowieństwa częstochowskiego. Wykorzystując osobowe źródła informacji i agentów dążono do lojalizacji duchowieństwa i osłabiania jego związków z Solidarnością działającą w środowisku robotniczym i chłopskim.