Dotychczas nie było osobnego opracowania na temat tytulatury biskupów włocławskich, ale badacze zajmowali się tą kwestią w kontekście organizacji kościelnej na Kujawach i Pomorzu Gdańskim. Biskupi początkowo używali tytułów kruszwickiej, kujawskiej i włocławskiej na przemian. W XIII wieku dominującą stała się tytulatura kujawsko-pomorska. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, dlaczego zmieniono tytuł na pomorski. Niniejsze rozważania próbują ponownie spojrzeć na ten problem, analizując materiał dyplomatyczny od czasu założenia biskupstwa do podboju Pomorza Gdańskiego przez Zakon Krzyżacki. Wyniki badań wskazują na ewolucję tytulatury od włocławskiej, przez kujawską, do kujawsko-pomorskiej, aż do ponownego powrotu do tytulatury włocławskiej. W materiałach dyplomatycznych biskupi zazwyczaj występowali jako wystawcy lub odbiorcy, co pozwoliło na określenie preferowanych przez nich tytułów. Potwierdzono, że tytulatura włocławska była używana od 1210 roku, zaś tytuł kujawski pojawiał się od 1187 roku. Nie ma jednoznacznej interpretacji, dlaczego nastąpiła zmiana tytułatury. W kancelarii papieskiej przyjęło się używanie zamiennie tytułów kujawskich i włocławskich dla biskupów włocławskich.