Abstract
The first records of Polish hymns being sung in the liturgy date back to the first half of the 14th century. At first they were sung by the people during the Resurrection Procession as interludes between the Latin verses of the processional chant. Later they were used during the processions of Palm Sunday, Ascension Day, Pentecost and Corpus Christi. The contextual and melodic relationship of these songs to Latin liturgical chant suggests that they originated and remained within the liturgy. The singing of Polish hymns by the people together with the preacher, before, after or even during the sermon, also dates back to the 14th century. In the course of the 15th century they gained more and more space in the liturgy.
The 16th century was the golden age of Polish hymns. This was influenced by the Reformation, which used them to win over the masses and instil their own religious beliefs. The Renaissance, which encouraged the use of national languages in literature, also contributed. Religious hymns were one of the highlights of this literature. In the 16th century, people sang hymns at the Kyrie, Gloria, between the readings, at the offertory, Sanctus, after the consecration, during communion and at the end of Mass. Since the people sang hymns of their own choice (some of which even contained religious errors or were secular in nature), the Church authorities ordered that the old, orthodox hymns should be sung first, and of the new hymns only those approved by the bishop should be sung.
During the Baroque period, the repertoire of Polish songs was enriched with new ones, characterised by religious spirit and deep piety. They were created for all periods of the church year. At the end of the 17th century, the first mass hymns were composed in Poland, and their full development took place during the Enlightenment. Romanticism, with its pietism for the past, ushered in a period of painstaking collection of Polish hymns in the form of songbooks and prayer books.
The efforts of the Renewal and Cecilian movements to eliminate pious folk songs from the liturgy were not very successful in Poland, and the custom of singing them at masses, processions and all kinds of services has largely survived to the present day. The Second Vatican Council even raised them to the rank of official liturgical songs. In the spirit of this Council, the Polish Episcopate has compiled a Mass hymnal containing songs for the opening, offering and communion.
References
- Brückner A., Dzieje kultury polskiej, t. 1, Kraków 1930. [Google Scholar]
- Brückner A., Literatura religijna w Polsce średniowiecznej, cz. I: Kazania i pieśni, Warszawa 1902. [Google Scholar]
- Brückner A., Średniowieczna pieśń religijna polska, Kraków 1923. [Google Scholar]
- Bystroń J., Dzieje obyczajów w dawnej Polsce, t. 1 Warszawa 1960. [Google Scholar]
- Chorzępa M., Gorzkie Żale, ich geneza i rozwój historyczny, w: „Nasza Przeszłość” t. 12: 1960. [Google Scholar]
- Chybiński A., Bogurodzica pod wzglądem historyczno-muzycznym, w: Zbiór rozpraw z zakresu historii muzyki polskiej, Kraków 1907. [Google Scholar]
- Dobrowolski K., Pierwsze sekty religijne w Polsce, Kraków 1925. [Google Scholar]
- Feicht H., Polskie średniowiecze, w: Z dziejów polskiej kultury muzycznej, t. 1 Kraków 1958. [Google Scholar]
- Feldman J., Europa w wieku oświecenia (1715—1789) w świetle źródeł, Kraków 1924. [Google Scholar]
- Hozakowski W., Dzieje mszy świętej, Poznań 1933. [Google Scholar]
- Jachimecki Z., Historia muzyki polskiej w zarysie, t. 1 Kraków 1921. [Google Scholar]
- Kot S., Szkolnictwo parafialne w Małopolsce XVI—XVIII w., Lwów 1912. [Google Scholar]
- Krzyżanowski J., U kolebki naszej literatury, Warszawa 1946. [Google Scholar]
- Lewański J., Dramat i dramatyzacje liturgiczne w średniowieczu polskim, w: Musica medii aevi, t. 1 Kraków 1965. [Google Scholar]
- Lissa Z., Chomiński J., Muzyka polskiego odrodzenia, Warszawa 1953. [Google Scholar]
- Michalak J., Zarys liturgiki, Płock 1939. [Google Scholar]
- Mrowiec K., Polska pieśń kościelna w opracowaniu kompozytorów XIX wieku, Lublin 1964. [Google Scholar]
- Nowak-Dłużewski J., Kolędy polskie, Warszawa 1966. [Google Scholar]
- Nowak-Romanowicz A., Muzyka polskiego Oświecenia i wczesnego Romantyzmu, w: Z dziejów polskiej kultury muzycznej, t. 2 Kraków 1966. [Google Scholar]
- Padacz W., Śpiew i muzyka kościelna w świetle statutów powojennych synodów diecezjalnych, w: „Ruch Biblijny i Liturgiczny 1958 (11). [Google Scholar]
- Polskie pieśni pasyjne, red. J. Nowak-Dłużewski, Warszawa 1977, t. 1. [Google Scholar]
- Reiss J., Najpiękniejsza ze wszystkich jest muzyka polska, Kraków 1958. [Google Scholar]
- Rospond S., Zabytki języka polskiego na Śląsku, Wrocław—Katowice 1948. [Google Scholar]
- Sakramenty święte w duszpasterstwie Poznań—Warszawa—Lublin 1962. [Google Scholar]
- Schenk W., Udział ludu w ofierze Mszy świętej, w: Wprowadzenie do liturgii, Poznań 1967. [Google Scholar]
- Sczaniecki P., Służba Boża w dawnej Polsce, Poznań 1962. [Google Scholar]
- Śpiewnik Mszalny w: „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 1970. [Google Scholar]
- Świerczek W., Katalog kancjonałów i pieśni staniąteckich, Kraków 1970. [Google Scholar]
- Taszycki W., Najdawniejsze zabytki języka polskiego, Wrocław 1951. [Google Scholar]
- Urban W., Rola kościelnych śpiewników i modlitewników w zachowaniu polskiego języka na Śląsku, w: „Nasza Przeszłość” t. 8: 1958. [Google Scholar]
- Woronczak J., Teksty polskie w rękopisie nr 43 Biblioteki Kapitulnej we Wrocławiu z połowy XV w., w: „Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego”, Seria A nr 55, Wrocław 1955. [Google Scholar]
- Woronczak J., Wstąp filologiczny, w: Bogurodzica, Wrocław—Warszawa —Kraków 1962. [Google Scholar]
Downloads
Download data is not yet available.
