W artykule przedstawiono główne kierunki badań nad średniowiecznym duchowieństwem katedralnym i kolegiackim – tj. prałatami, kanonikami, wikariuszami, rezydencjami i ołtarzystami, zwłaszcza archidiecezji gnieźnieńskiej. Jako materiał porównawczy wzięto pod uwagę najważniejsze monografie tego samego środowiska kościelnego w diecezjach pruskich archidiecezji ryskiej oraz bardzo rzadkie prace tego typu dotyczące archidiecezji lwowskiej. Polskie badania nad duchowieństwem kapitulnym sięgają początków XIX wieku, kiedy to powstały pierwsze prace monograficzne, w których ukazano skład niektórych polskich kapituł katedralnych (m.in. krakowskiej i gnieźnieńskiej). Zapoczątkowali oni pewien typ historiograficzny, który polegał na przedstawieniu biogramów poszczególnych członków każdej instytucji kościelnej – nie tylko za okres średniowiecza, ale za cały okres jej funkcjonowania. Przynajmniej do II wojny światowej nie zaszły w tym zakresie żadne zmiany w polskich badaniach: w obszarze nauk społecznych nie wychodziły one poza proste studia biograficzne i spisy duchownych. Po II wojnie światowej w historiografii polskiej pojawiły się prace nad porządkiem prawnym, wzorując się na historiografii niemieckiej w pierwszych dekadach XX wieku. Pojawiły się także opracowania spisów kadr kapituł kolegialnych, których głównym celem było przedstawienie życiorysów ich członków, stanowiły kontynuację kierunku biograficznego zapoczątkowanego w XIX wieku. Oprócz wymienionych nurtów, w polskiej historiografii powojennej można zauważyć postępujący rozwój badań nad systemami prawnymi oraz rozwój klasycznych badań prozopograficznych: ich celem jest nie tylko prosta biografia, ale także charakterystyka grupy społecznej prałatów i kanoników – przedstawienie ich więzi społecznych i terytorialnych, wychowania i zasad awansu w hierarchii kościelnej.
Dotychczasowe polskie badania dotyczące duchowieństwa kapitulnego są zdecydowanie niewystarczające. Szczególnie potrzebne są współczesne analityczne opracowania prozopograficzne – zarówno w odniesieniu do kapituł katedralnych, jak i, a może nawet przede wszystkim, kapituł kolegialnych. Szczególnie zaniedbywane są badania nad duchowieństwem niższej kapituły. Biorąc pod uwagę obecny stan, należy zatem podjąć próbę zespołowego skatalogowania katalogów członków polskich kapituł katedralnych i kolegialnych w ramach zamierzonej serii „Polonia Sacra”.