Abstrakt
Archeologia sądowa ma dobrze ugruntowaną pozycję w krajach Europy Zachodniej. Archeolodzy współpracują z organami ścigania w sprawach dotyczących skomplikowanych katastrof, uczestnicą w oględzinach miejsc wypadków. Są również angażowani w poszukiwania ofiar zabójstw i ich późniejszych ekshumacji. Bywa, iż obok poszukiwań ukrytych zwłok archeolodzy sądowi uczestniczą w poszukiwaniach przedmiotów pochodzących z przestępstw np. broni lub środków finansowych. W Europie Środkowej dyscyplina ta dopiero zaczyna się rozwijać. Ze względu na uwarunkowania historyczne, archeolodzy sądowi zajmują się głównie poszukiwaniem ofiar zbrodni wojennych, a często również zbrodni komunistycznych. Współpraca archeologów sądowych z organami ściągania w sprawach dotyczących współcześnie popełnianych przestępstw należy wciąż do rzadkości.
Od 2011 r. w ramach European Meetings on Forensic Archaeology organizowane są co roku konferencje oraz specjalistyczne warsztaty, które są płaszczyzną wymiany informacji i doświadczeń pomiędzy ekspertami archeologii sądowej w całej Europie.
W ramach ENFSI (European Network of Forensic Sciences) utworzono grupę roboczą pod nazwą "The Forensic Archaeology Subgroups". Jednym z zadań tej grupy jest ustalenie modelu wykorzystania metod archeologicznych podczas badań na miejscu przestępstwa (Podręcznik dobrych praktyk stosowania metod archeologicznych i praktyki kryminalnej na miejscach zbrodni). Wprowadzenie metodologii archeologicznej i technik, które są wykorzystywane we współczesnej archeologii, mają szansę przyczynić się do podniesienia standardów postępowań prowadzonych w sprawach przestępstw.
Bibliografia
- Borkowski T., Trzciński M., Metodyka badań archeologii sądowej: archeolog na miejscu przestępstwa, „Ochrona Zabytków” 2017, nr 2. [Google Scholar]
- Cox M., Flavel A., Hanson I., Laver I., Wessling T., The Scientific Investigation of Mass Graves, Cambridge University Press, Cambridge 2008. [Google Scholar]
- Ferllini R., Forensic Archaeology and Human Rights Violations, Charles C. Thomas, Springfield, Illinois 2007. [Google Scholar]
- Gąsiorowski J., Miejsce zdarzenia .Standardy postępowania grupy oględzinowej, w: A. Rosół, J. Słobosz, P. Mięsak (red.), Kryminalistyka w walce z przestępczością. Materiały z konferencji, Szkoła Policji, Katowice 2013. [Google Scholar]
- Głosek M. (red.), Katyń w świetle badań terenowych 1994–1995, Duet, Toruń 2004. Hunter J., Cox M., Forensic Archaeology, Advances in Theory and Practice, Routledge, London–New York 2005. [Google Scholar]
- Kola A., Archeologia zbrodni. Oficerowie polscy na cmentarzu ofiar NKWD w Charkowie, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2005. [Google Scholar]
- Mike Groen W.J., Márquez-Grant N., Janaway R.C., Forensic Archaeology in Global Perspective, John Wiley & Sons, Oxford 2015. [Google Scholar]
- Prokeš L., Posmrtné zmeny a jejich vyznam při interpretacji pohrebniho ritu. Ke vztahu mezi archeologii a forenznimi vedami, „Archeologia Medievalis Moravica et Silesiana”, Supplementum 1, Brno 2007. [Google Scholar]
- Roberts Ch.A., Human Remains in Archaeology: Handbook, Council for British Archaeology, Cambridge 2009. [Google Scholar]
- Trzciński M., Praktyczne problemy realizacji badań archeologicznych w związku z prowadzeniem poszukiwań ofiar zbrodni komunistycznych, „Kurier Konserwatorski” 2017, nr 14. [Google Scholar]
- Trzciński M. (red.), Archeologia sądowa w teorii i praktyce, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2013. [Google Scholar]
