Artykuł omawia możliwość wykorzystania analizy DNA w sprawach zaginięć, a także na potrzeby identyfikacji ofiar konfliktów zbrojnych. Autorka przedstawia praktykę prowadzenia spraw związanych z zaginięciami przez organizacje pozarządowe, szczegółowo rozważając możliwość powierzenia tym podmiotom kompetencji w zakresie tworzenia baz danych DNA, które ułatwiałyby im realizację ich działań statutowych. W tym kontekście autorka analizuje przepisy w zakresie ochrony danych osobowych oraz potencjalne zagrożenia. W swoich rozważaniach nie ucieka od tematyki praw człowieka.
Na niniejszy artykuł składają się fragmenty rozprawy doktorskiej, obronionej przez jego Autorkę w Instytucie Prawa Karnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w październiku 2013 r. W związku z ewolucją części poglądów mogą się one różnić od tych wyrażonych w pracy doktorskiej.