Abstract
The purpose of the paper is to discuss the criminal responsibility of expert witnesses especially based on the new Article 233 of the Penal Code which criminalises giving false testimony (opinion) by expert witnesses. The first aim of the paper was to discuss the institution and role of expert witness in continental legal system, in which they are appointed by the court. The issue is a crucial form for the criminal and civil justice system due to the fact, that the statement of expert witness is primarily the only relevant evidence, which let the court to establish facts based on expert knowledge. The mentioned regulation was thoroughly modified by the Act Amending the Criminal Proceedings Code and several other acts, which was adopted on March 11 2016. The amended legislation constitutes a special type of crime, which can be committed only by expert witness, who gives false testimony. The author considers thoroughly all statutory features of this offence. It is worth underlining, that the mentioned crime can be committed not only due to willful misconduct or negligence. Undoubtedly, the amended legislation aimed at preventing the court system and
counteracting miscarriages of justice, which are caused by false and/or unreliable expert opinions. However, it is not possible to evaluate the regulation in court practice today.
References
- Drajewicz D. (w:) Lewandowski B.(red. nauk.), Pozycja biegłego w polskim systemie prawnym, Wydawnictwo Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris, Warszawa 2016, s. 52 [Google Scholar]
- Filar M. (red. nauk.), Kodeks karny. Komentarz, Wolters Kluwer, wydanie 5, Warszawa 2016 [Google Scholar]
- Grześkowiak A., Wiak K. (red.), Kodeks karny. Komentarz, 3 wydanie, C.H.Beck, Warszawa 2013 [Google Scholar]
- Grześkowiak A., Wiak K. (red.), Kodeks karny. Komentarz, 4 wydanie, C.H.Beck, Warszawa 2017 [Google Scholar]
- Kalinkowski S., Biegły i jego opinia, Wydawnictwo CLK KGP, Warszawa 1994 [Google Scholar]
- Konarska- Wrzosek V. (red. nauk.), Kodeks karny. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2016 [Google Scholar]
- Królikowski M., Zabłocki R.(red.), Kodeks karny część szczególna. Tom II. Komentarz art.222-316, C.H.Beck, Warszawa 2013 [Google Scholar]
- Marek A., Kodeks karny, Wolters Kluwer, Warszawa 2010 [Google Scholar]
- Pachnik K., Biegli w praktyce sądowej, Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej Unitas, Siedlce 2015 [Google Scholar]
- Pachnik K., Przesłanki odpowiedzialności karnej biegłego w świetle artykułu 233 § 4 Kodeksu karnego (zarys ujęcia) w: Prokurator 2010 r., nr 3 [Google Scholar]
- Paprzycki L.K. (w:) Grajewski J., Patrzycki L.K., Płachta M. Kodeks postępowania karnego. Komentarz, tom I, Kraków 2005 [Google Scholar]
- Stefański S., (red.) Komentarz do art. 233 k.k., 4 wydanie, C.H.Beck, Warszawa 2016 [Google Scholar]
- Sygit B., Palka P., Interes publiczny i prywatny w prawie karnym - uwagi na marginesie art. 231 k.k., (w:) Iudicium et Scientia. Księga Jubileuszowa prof. R. Kmiecika, pod red. naukową Przyborowskiej-Klimczak A. i Tarachy A. Warszawa 2011 [Google Scholar]
- Tomaszewski T., Dowód z opinii biegłego w procesie karnym, Warszawa 1998, s.9 [Google Scholar]
- Wąsek A., Kodeks karny. Komentarz do części szczególnej, 4 wydanie, C.H.Beck, Warszawa 2017 [Google Scholar]
- Wysocki D., (w:) Lewandowski B. (red. nauk.), Pozycja biegłego w polskim systemie prawnym, Wydawnictwo Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris, Warszawa 2016 [Google Scholar]