Początki polskiej parafii katolickiej w Kroszynie nad Szczarą sięgają połowy XV wieku, gdy Juszko Gojcewicz ufundował drewnianą świątynię pw. Bożego Ciała i świętych Grzegorza i Mikołaja. Ta parafia posiadała patronat szlachecki i należała do diecezji wileńskiej. Świątynia dwukrotnie spłonęła: w 1791 roku i w 1916 roku, w wyniku działań pierwszej wojny światowej. Najtrudniejszy dla tamtejszych mieszkańców i wiernych okres to lata niewoli narodowej pod rządami carów rosyjskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, gdy ocaleni powrócili z zesłania do rodzinnych domostw, wszyscy mieszkańcy Kroszyna podjęli starania i budowę nowej, murowanej świątyni pod kierownictwem księdza proboszcza Jana Borodzicza. Zanim jednak świątynia parafialna w Kroszynie stanęła gotowa do poświęcenia w 1931 roku, tamtejsi wierni gromadzili się w tymczasowej i skromnej kaplicy. Kaplica ta posiadała wystarczające paramenty liturgiczne: aparaty i kielichy, księgi liturgiczne i księgi parafialne, bieliznę kościelną, obrazy i figury. To wszystko stanowiło wyposażenie kaplicy i majątek parafii kroszyńskiej, o którym dowiadujemy się z inwentarza kaplicy kościoła Parafii Bożego Ciała w Kroszynie z 3 lutego 1925 r. Parafia ta od 1925 roku pozostała w nowo powstałej diecezji pińskiej. Wybudowaną od podstaw świątynię parafialną poświęcił w 1931 roku ordynariusz tej diecezji bp Zygmunt Łoziński.
También puede Iniciar una búsqueda de similitud avanzada para este artículo.